De manschappen van PK1 spelen dit jaar in het iets sterkere 1B en traden de eerste wedstrijd meteen op tegen een van de ratingfavorieten van de klasse: De Stukkenjagers uit Tilburg. Een sterk team met op een haar na 2300 gemiddeld, waaronder 2 IM’s, 5 FM’s, kwam afreizen naar het USG. Meteen flink aan de bak dus.

Hugo speelde op bord 1 met zwart tegen Herman Grooten en speelde een inventieve opening. Dit leidde tot dynamisch spel met in de opening een klein voordeeltje voor wit, maar met een soort stelling die Hugo erg graag speelt. Er volgden enkele slagenwisselingen in het centrum en even later stond zwart wat beter, met als concessie een eindspel met ongelijke lopers. Ondanks dat het iets aangenamer spelen was voor Hugo dan voor Herman verzandde de partij uiteindelijk in remise.

Op bord twee trad PK1-debutant Joris aan met wit tegen de hoogst gerate tegenstander van vandaag: Stefan Beukema. Het Hollands werd door Stefan van stal gehaald en wit leek goed uit de opening te komen. Zwart had voor een opstelling gekozen met pionnen op c6-b7-a5 en een toren op a6 om een paardinval op b6 te voorkomen. Zwart leek beetje bij beetje meer grip op de stelling te krijgen toen Joris als donderslag bij heldere hemel met Pxe5 een pion in het centrum sloeg (na Dxe7 kwam immers Lf4, waarna de zwarte dame weg moet en dan het paad op b8 valt, wat niet gedekt stond omdat de zwarte toren al op a6 stond!).  Uiteindelijk leidde dit tot een slagenwisseling waar even later zwart zijn pion terug won maar wit zeker niet minder stond en de heren kwamen in een gelijke stelling, na aanbieden van Stefan, remise overeen. Een erg puik debuut dus van de nieuwste PK1-aanwinst Joris die meteen een IM van de winst afhield.

Xander speelde op bord drie tegen Lars Vereggen. Xander stond na de opening wat aangenamer en misschien was dat wel de reden dat Lars wat vuurwerk op het bord toverde en met Lxh7+ Kxh7 Pg5+ Lxg5 Dxh5+ Lh6 Lxh6 gxh6 Dxf7+ aan een tactisch avontuur begon. Er werd een stuk geofferd voor enkele pionnen en veel compensatie.  Er kwam een zeer complexe stelling op het bord met kansen voor beiden. Met vaak mogelijkheden om een eindspel te bereiken van een toren plus enkele pionnen meer voor Lars tegen twee paarden met een paar pionnen minder voor Xander. Vaak hing het dan vooral ervan af of Xander zijn vrije d-pion kon behouden. Uiteindelijk koos Lars voor een paar pionnen extra zonder een kwaliteit terug te winnen. De volgende stelling kwam op het bord met zwart aan zet:

In de diagramstelling sloeg Xander toe met Txh3 Txd5 Pf3+ gxf3 Th1+ 0-1

Jan speelde een sterke opening en kwam tegen Anne Haast al snel heel aangenaam te staan. Zwart had een lelijke loper op c8 met veel pionnen op velden van dezelfde kleur. Het lukte zwart die loper te activeren maar ten koste van hier en daar een pion. Zwart wist in het middenspel nog knap overeind te blijven maar Jan speelde zijn voordeel heel nauwkeurig uit in het eindspel en won.

Ikzelf trad aan op bord 5 met zwart tegen Nick Bijlsma. Via een rustige variant kwam wit met wat ruimtevoordeel uit de opening in een redelijk gelijke stelling. De expansiedrift van wit op de damevleugel werkte misschien wel een beetje averechts want daardoor kreeg zwart steeds meer aanknopingspunten. Uiteindelijk stond ik redelijk goed met zwart en met meer tijd en een betere stelling had ik goede hoop op een punt. Echter verdedigde wit erg goed en pakte de mogelijkheid aan toen er afgeruild kon worden naar een gelijk eindspel. Daar speelde ik het zelf, inmiddels ook in tijdnood, erg onhandig en er was een moment waarop Nick toe had kunnen slaan. Gelukkig werd dit door hem gemist en bleef me een zure nederlaag bespaard: remise.

Paul speelde een knappe partij tegen Mark Haast. Een rustige variant van het Siciliaans kwam op het bord waarbij zwart door zelf h5 te spelen de witte expansie op de koningsvleugel een halt toe riep, maar zich uiteindelijk toch genoodzaakt voelde om lang te rokeren. Dit leverde na een slimme torenmanoeuvre (richting de 3^e rij op de damevleugel) een goede stelling voor wit op. Toen kwam een spannende fase waarin Mark een kwaliteit kreeg voor enkele pionnen. Wit stond heel erg goed in de rest van de partij maar kon uiteindelijk het eindspel net niet winnen. Balen voor Paul die een goede partij speelde.

Over goede partijen gesproken, Raymond speelde een puike partij met zwart op bord 7 tegen Mart Nabuurs. Een Pirc mondde uit in een gunstige Siciliaan waarin Raymond er voor koos om via een pionoffer een dubbelpion voor wit op de c-lijn te veroorzaken (iets waar zwart normaal gesproken een kwaliteit voor offert) en met een gapend gat op g4, en geïsoleerde a-, c- en e-pionnen had zwart mooi spel. In een stelling waar zwart het spel dynamisch kon houden of naar een remiseachtig eindspel met torens + ongelijke lopers kon afruilen, koos Raymond voor dat laatste. De witte stukken waren toch wat actiever en uiteindelijk ging de partij helaas verloren.

Jan Jaap Janse speelde een heel Jan Jaapiaanse partij op bord 8 tegen Mees van Osch, en vele teamgenoten, spelers van andere teams en/of bezoekend publiek stonden volgens mij veruit het vaakst bij deze partij te kijken. Terecht, want het was een enorm spannend tactisch schouwspel (het had zo Morozevich – Mamedjarov kunnen zijn). De opening leverde de onderstaande diagramstelling op met zwart aan zet:

Jan Jaap had net g4 gedaan, met een poging het leven van de zwarte paarden zuur te maken. Zwart deed niet moeilijk en gooide er meteen Pxe3 fxe3 0-0 tegenaan waarna zwart erg aangenaam stond. Jan Jaap hield taai stand en probeerde nog wat dreigingen in stelling te brengen. Even later stond het zo, met zwart aan zet:

Hier deed zwart Dh4+ Kd1 Dg5 en het is niet leuk meer voor wit. Vooral het paard op d2 is een probleemgeval en heeft daar de hele partij gestaan totdat hij ergens op zet 32 geslagen werd.

Gerben kwam sterk uit de opening tegen Tijmen Kampman, die met wit de stelling na een zet of 5 niet meer kende. Uiteindelijk kreeg Gerben een lekkere versie van een bekend pionoffer. Het ietwat onwennige witte spel gaf Gerben reden om meteen vol voor de buit te gaan. Tijmen herpakte zich en tevens de pion die geofferd leek te worden. Er kwam een in telling gelijke stelling op het bord die iets aangenamer was voor wit. Het leek misschien wel remise te worden, maar na een kleine onoplettendheid van Gerben maakte Tijmen enkele pionnen buit, waardoor het ondanks ongelijke lopers te winnen was.

Wim was met wit tegen Jasper Beukema op bord 10 als laatste klaar. Zwart kwam goed uit de opening en zwarts c-pionnen op c5 en c4, die verbonden waren aan de b5-a6 keten, leken een stuk sterker dan wits geïsoleerde dubbele e-pionnen op e4 en e5. Daarnaast had zwart het loperpaar. Wim speelde het middenspel handig en uiteindelijk voelde zwart zich genoodzaakt om zijn c5 pion tegen de e5 pion te ruilen om zodoende progressie te maken. Die progressie kwam er ook in de vorm dat wits e-pion er even later ook aanging. Via sterk spel kwam wit helemaal terug en stond in het eindspel zelfs ietsje beter uiteindelijk. Dit was ondanks goede pogingen helaas niet te winnen en het werd remise.

Een sterke pot gespeeld door PK1 maar helaas toch nipt met 5.5 – 4.5 verloren. Jammer, want er had op een paar borden meer ingezeten, maar zeker geen schande omdat De Stukkenjagers gewoon een heel goed team hebben. Op naar de volgende wedstrijd, uit tegen DSC Delft op 7 oktober!

PS Red.: ook Stukkenjagers heeft bij monde van Herman Grooten een uitgebreid verslag gepubliceerd, met nog meer partijfragmenten!!