De uitwedstrijd tegen Amersfoort had het begin van de triomfantelijke opmars van het tweede moeten worden, maar helaas werd het de zesde nederlaag op rij. Precies zo’n serie hadden we vorig jaar ook gemaakt.

We waren voor het eerst dit seizoen compleet en de wedstrijd zelf was lange tijd spannend. Omdat mijn tegenstander in de opening veel tijd gebruikte, kon ik rustig rondlopen en de partijen vrij goed volgen. Zo zag ik Evert in een Wolgagambiet met zwart krachtig met het paard op f6 de goed gedekte pion op e4 slaan en ik dacht direct: “Dit is of geniaal of onzin”. Toen Evert, nadat zijn paard geslagen was, heel lang ging zitten nadenken en uiteindelijk tot Pf8-d7 besloot, moest ik helaas concluderen, dat het niet geniaal was. Gelukkig had Jan Jaap, die ook al in Wijk aan Zee met wit uitstekend had gescoord, met zijn favoriete 1.b3 opening prachtig spel gekregen en zwart werd op de koningsvleugel geheel onder de voet gelopen. Dat was Jan Jaaps vijfde overwinning op rij! We bleven lange tijd een voorsprong houden. Anton speelde aan bord 5 met wit tegen hun sterkste speler. Het werd een soort Stonewall, die door Anton prima werd behandeld. Remise was het logische resultaat, omdat zwart ook geen fouten maakte (1,5-0,5). Erik was na afloop ontevreden over zijn openingsspel, dat inderdaad wat passief was. Hij kwam ook niet echt in moeilijkheden, zodat ook de partij een vreedzaam einde kende (2-1). Simon had een betere stelling, toen zijn tegenstander dacht zich een tussenzetje te kunnen veroorloven. Dat kostte echter een vol stuk zonder een schijn van compensatie, een aardig cadeautje voor de jarige Simon (3-1). Daarmee stonden we dus plotseling twee punten voor en leek een overwinning heel goed mogelijk. Het verlies van Evert was al ingecalculeerd; hij probeerde nog van alles, maar een stuk minder scheelt toch een stuk (2-3).

Maar toen ging het echt mis. Daan had zich met zwart in een wilde Siciliaan lange tijd goed verdedigd en stond wat beter, totdat hij in de fout ging (3-3). Mijn tegenstander dacht wel heel lang na, maar deed gewoon op tijd goede zetten en hij wikkelde af naar een eindspel, dat potremise was (3,5-3,5). Dus hing alles af van Wouter, die een lastige opening uitstekend had behandeld en beter stond. Ook hij vergiste zich echter ergens en verloor een stuk voor een paar pionnen. De stelling was nog best lastig en Wouter perste er van alles uit, maar moest zich uiteindelijk toch gewonnen geven en daarmee was onze zesde nederlaag een feit.

Toch waren er ook enkele lichtpuntjes:

1. In de voorafgaande wedstrijden hadden we nooit meer dan 3 punten gehaald. We constateren een stijgende lijn.
2. Het trio Anton, Simon en ondergetekende vervijfvoudigde hun totale score.
3. Op de grote concurrenten Rokado en RSR Ivoren Toren, die gelukkig beide verloren, liepen we 1,5 respectievelijk 1 bordpunt in.

We treffen beide concurrenten in de laatste twee ronden. Echter, wanneer we volgende ronde van WSC verliezen en Rokado wint van RSR Ivoren Toren, dan zijn we al gedegradeerd. Het tweede in de rol van Houdini…