Deze was afgelopen zaterdag na de gesproken openingswoorden van de voorzitter, maar natuurlijk was de TL al eerder met zijn voorbereidingen, zoals het uitnodigen van de tegenstander, het regelen van een wedstrijdleider , maar bovenal de teamleden op de hoogte brengen van alle relevante informatie voor het komende seizoen en – niet onbelangrijk – de opstelling van het team voor de eerste ronde. Er zijn namelijk teamleden die zich willen voorbereiden op hun (mogelijke) tegenstander!

PK3 kent ten opzichte van vorig seizoen een tweetal wijzigingen: Erik Oosterom is gepromoveerd naar PK2, zijn plaats wordt ingenomen door Pieter de Groot; Ernst van de vecht heeft zich laten plaatsen op de ‘reservelijst’, waardoor er een plekje vrijkwam voor Jeroen Bollaart.

PK3 mocht deze eerste ronde aantreden tegen ASV3, op papier een sterker team dan PK3, maar wel een tegenstander waar vorig seizoen na een hectische reis van werd gewonnen.

Pieter, met de hoogste rating van het team, speelde aan bord 1 tegen een ‘oude bekende’ Michiel Blok en verloor zonder dat ik er erg in had al snel de partij (0 – 1) en Paul, onze topscoorder van vorig seizoen, kon op bord 2 tegen Mick van Randtwijk geen potten breken en moest in remise berusten (0,5 – 1,5). Zelf speelde ik op bord 4 een wat vreemde partij tegen Daan Holtackers, op rating nummer twee van ASV3. Ik wilde met wit al snel uit de theorie (1. d4 e6 2. Pf3 Pf6 3. h4 !?), waardoor Daan niet meer kort durfde te rokeren. Toch ontbrande de strijd aan de damezijde van het bord, ondanks ons beider lange rokade! Na afruil van alle lichte stukken leek het remise te worden, maar na een ruil van de dames bleek de pionnenstelling van Daan ineens vol met zwaktes te zitten. Door genoeg druk te zetten op één daarvan, was al voldoende voor een doorbraak van een vrijpion die met steun van de koning voor de winst zorgde (1,5 – 1,5).

Op de andere borden zag ik niets verontrustend: Elmer aan bord 3 tegen Bent Schleifenbauer stond een kwaliteit voor met weliswaar een pion minder, maar toch. Leo aan bord 5 tegen Fred Reulink stond enigszins gedrukt en een pion achter, maar wel met een toren achter de vijandelijke linies. Rijk aan bord 6 tegen Jan van de Linde zei dat ie ging winnen, dus wie ben ik om dat tegen te spreken. Mark aan bord 7 tegen Anne Paul Taal stond een kwaliteit voor met een winnende aanval en Jeroen aan bord 8 tegen Barth Plomp was na een goede opening in een remisestand terechtgekomen.

Jammergenoeg ging Jeroen er af na een simpel verlies van de toren (1,5 – 2,5). Gelukkig trok Mark al snel de stand weer gelijk. Zijn tegenstander bood remise aan, maar dat bleek een slechte grap te zijn (2,5 – 2,5). Rijk had het toch moeilijker dan hij dacht. Het paard van de tegenstander was een dreigend gevaar en de loper van Rijk verjaagd immers geen koning van zijn plek. Uiteindelijk snoepte Rijk alsnog een tweede pionnetje en vond zijn tegenstander het genoeg geweest (3,5 – 2,5). Leo ontworstelde zich uit zijn wat mindere stelling, waardoor de vrede getekend werd (4 – 3).

Elmer wist nu dat remise voldoende was voor de twee matchpunten, maar ging toch voor het volle punt. Er ontspon in tijdnood met alleen de increment op de klokken een fascinerend gevecht. Op een gegeven moment bezorgde Elmer mij bijna een hartverzakking om zijn zet te doen met nog één seconde op de klok! De kwaliteit voorsprong wist Elmer na een zwaar gevecht te verzilveren – hulde – , waardoor de einduitslag 5 – 3 werd.

PK3 werd zo een lichtpuntje in het USG en dat geeft een goed gevoel voor de tweede ronde, wanneer wij moeten aantreden tegen de sterkste tegenstander in 3C. Voor de liefhebbers een linkje naar de KNSB-pagina: http://www.schaakbond.nl/wedstrijdschaak/knsb-competitie/2016-2017/klassen/3c

Jan H. Prins, TL