Waar waren we gebleven? In een bevredigend seizoen stond het eerste stond op de derde plek in klasse 1B. Mogelijkheden om hoger te klimmen dan 2 en om af te dalen naar plek 4, meer speelruimte was er niet. Wedstrijden die volgens Frans K. schriftelijk afgedaan zouden moeten worden, maar daar is het spelletje toch te leuk voor. Het is sowieso best eigenaardig, al dat belang dat er gehecht wordt aan het promoveren en niet degraderen van een team, alle trucs die ervoor uitgehaald worden-als het ronselen en overhalen van leden in diepe ruste of afspreken van gelijk spel- terwijl het voor de iets langere termijn fijner kan zijn om een klasse lager op krachten te komen. Het zal wel iets met het overlevingsinstinct te maken hebben.

Uit tegen Voerendaal, helemaal rechtsonder op de kaart van Nederland, leent zich voor overwegingen. Zes uur reizen voor circa vier uur schaken. Dat we drie invallers nodig hadden, was echter wel toeval. Hugo wist al bij het begin van het seizoen dat hij er niet bij kon zijn. Hij miste hierdoor een IM-norm, maar die had hij niet meer nodig: hij hoeft de titel slechts aan te vragen en het geld over te maken. En hij miste de kans topscorer van 1B te worden. Jan had een afspraak met Aboutaleb en Casper was geveld door een griep. Waarmee drie goed scorende spelers aan de hoge borden ontbraken.

Gelukkig was Voerendaal ook verzwakt, zodat het geen eenzijdige wedstrijd zou zijn. Hun bedrijfskundige aanpak schijnt/scheen een vrij eenvoudige te zijn: euri = punten. Daarmee zijn ze naar de 1e klasse geklommen, gepromoveerd naar de MK en landskampioen geworden. Nu de geldstroom geluwd is, zijn ze weer terug in de 1e klasse. ‘Geen geld geen Duitser’, wat niet klopt omdat eveneens onbetaalde Duitsers er spelen. Het is op dit moment een verrassend gezonde club met vijftien jeugdleden, waarbij de sponsoring genormaliseerd is en er een aantal Nederlanders met Limburgse roots in het eerste meespelen.

Een lange reis dus met de trein naar Heerlen, dan de boemel naar Maastricht, uitstappen in station Ransdaal, daarna een wandeling over een heuvel, door een dal naar de volgende heuvel waar in Klimmen de speelzaal is. Een leuke locatie die een verbetering is tov de vorige in Voerendaal die nogal claustrofobisch was. Barretje met veel soorten bier. Het was een eind weg, maar dan heb je ook wat. Daar aangekomen wachtte ons invaller Andy Baert al een uur op.

Andy Baert?! Via het netwerk van Xander tot ons gekomen. Hij speelt in Borgerhout, is Belg en woont in Zwitserland (‘geen geld, Zwitser’). Link met Utrecht is dat zijn zoon er gaat studeren. Hij zal algemeen reserve zijn, en dit seizoen liet zien dat we zulke mensen uitstekend kunnen gebruiken! Van harte welkom, Andy.

Andy was vanuit Antwerpen gekomen en had daarmee verreweg de kortste reistijd. Andere invaller was Youri, die dezelfde week al in het 5e en 4e had gespeeld! Door ziekenbezoek aan Dies (sterkte, Dies) kwam hij een trein later. Verder redde voor de derde keer Jeroen ons uit de personele nood. Zoals geschreven kwam Voerendaal als verwacht niet op zijn sterkst op, zodat de strijd niet ongelijk was.

We zullen de wedstrijd een beetje chronologisch doen, met de verontschuldiging dat ik veel van de wedstrijd gemist heb omdat mijn tegenstander zeer vlug speelde en ik daarna merendeels in de analysebar vertoefde.

Willem was in ieder geval als eerste klaar. Ditmaal niet met een vlotte remise, maar met een vol punt. Met wit kent de Franse Tarrasch weinig geheimen voor Willem. Om de tijd te doden, knoopte hij er een toeristische wandeling naar Valkenburg aan vast. Marijn deelde de punten in iets Siciliaans. Hij heeft een solide seizoen gespeeld. Het is na een aantal jaren in den vreemde afwachten hoe zo’n jongen uit de buitenlandse schaakarmere culturen terugkomt, maar er bleek geen sleet op zijn spel. Xander speelt vanaf oktober in alle competities de sterren van de hemel. Hij werd bij het begin van de ronde door Voerendaal gefêteerd met zijn GM-norm in de Belgische competitie. Ditmaal moest Thomas Trella eraan geloven in een partij die in de post mortem met Jelmer Jens en Michel Kerkhof, veel later in de Morgenster, toch nog wel wat haken en ogen bleek te bevatten.

Een nederlaag kwam van mij. Ik had bord 1 overgenomen van Casper. In de opening werd ik verrast, maar ik bleef wel in de partij hangen. Een afwikkeling naar twee lopers tegen toren en paard was ok, maar de afwikkeling naar een vesting met loper tegen toren was onnodig en foutief. Nog was Rome niet verloren, als ik in de volgende slotstelling niet opgegeven had, maar mijn raadsheer teruggespeeld had naar zijn plekje op g6.

Both-Braun, weiss am Zug

55. Lg6 (55.Lc6 Tc8 56. Ld5 Td8 57.Lf7 Td4 verliest) Ta4 57. Kf5! Txf4 58. Ke6 en mbv Lf5 wordt de pion opgehaald. Ook andere winstpogingen bleken niet te werken.

Een redelijke partij wel, maar aan de opening en het eindspel moet nog geschaafd worden. Door het snelle spel van mijn opponent was ik eerder klaar dan Andy, die er tegen een Wolga niet gelukkig uit was gekomen en in remise moest berusten. Van Youri heb ik niet meer gezien dan dat hij niet echt in zijn spel was gekomen. Een groot compliment voor zijn clubliefde!

Raymond was zettenherhaling uit de weg gegaan en had een stuk geofferd om er nog iets leuks van te maken. De remisegrens werd er echter niet mee overschreden. Paul was ook zettenherhaling uit de weg gegaan tegen het jonge Duitse talent Valentin Buckels. Dit was minder verstandig en een rekenfout van Paul maakte een eind aan zijn ambities. Opvallend was het degelijke, zo niet slappe spel van de jongen. Nu heeft hij geen opwindende rolmodellen in Voerendaal. Met wit wordt er koningsfianchetto en vervolgens damefianchetto gespeeld en met zwart Konings-Indisch en Frans.

Ter wille van het dramatisch effect zal ik de chronologische volgorde vervalsen. Anton had een pion in de opening ingeboet, maar maakte het zijn tegenstander lastig. Steeds optimistischer geluiden druppelden de bar in, doch dat hij nog een vol punt zou halen was onverwacht! En zo eindigde Anton als hoe hij begon, met een overwinning. De stand 4½-4½ was nu bereikt, met alleen Jeroen nog bezig. Alle ogen waren op zijn bord gericht in de volgende stelling.

Stuemer – Bollaart, 37e zet, schwarz am Zug

Jeroen was al snel een pion zoekgeraakt zonder veel compensatie. Hij had zich op dit moment handig teruggevochten. Beide spelers hadden nog iets van twee minuten en een increment van 30 seconden. Wat te doen? Er dreigt aftrekschaak en mat met Df6. Als de toren aangevallen wordt met bijvoorbeeld 37..Pf3, gaat het aftrekschaak nog steeds op. 38. Pe8+ Pxg5 39.Dxg5+. Op 37.. f6 komt evenzo 37.Pe8+

De computer geeft drie mogelijkheden voor zwart, meldde Jeroen later.

Nummer 3: 37. ..Dc4+?? 38. Kh5 Kh8 39. Pe8  1-0

Nummer 2: 37. ..Dd1+ 38. Kh3 (want op Kh4 is Pf3+, Pxg5 winnend) Df1+ 39. Kg4 met ewig schach   ½-½

Nummer 1: 37. ..Kh8! en nu zijn de hoofdvarianten A. 38. Df6 Pe4 B. 38. Pe8 f5+ 39. Txf5 Tg8+ 40. Kh4 Txe8   0-1

Lastig te zien dat de koning op g4 het schaakje op f5 mogelijk maakt! Van de zijlijn had ik nog wel de eeuwig schaak gezien. Helaas koos Jeroen voor nummer 3… Zijn derde keer invallen werd hierdoor geen scheepsrecht.

Waarmee we ook voor de derde keer met 5½-4½ verloren. Dit seizoen had er meer in gezeten als we steeds met de basis-tien gespeeld hadden en dan (natuurlijk!) van Apeldoorn gewonnen hadden. Apeldoorn was overigens de zeer terechte en afgetekende kampioen. Het aantal invalbeurten viel trouwens eigenlijk wel mee, negen stuks.

Aan de ‘lagere’ borden hebben Willem, Raymond en Anton een kleine minusscore t.o.v. de verwachte score en heb ik een kleine plus. Opvallend is dat de gemiddelde tegenstand qua ELO in deze klasse best hoog is. Meestal tussen bord 8 en 10 verkerend, met alleen de laatste keer bord 1 was mijn gemiddelde tegenstand boven de 2200. Gerben viel drie keer prima in. De middenborden Paul en Marijn deden het naar verwachting. De hogere borden presteerden dit seizoen extreem goed, waarschijnlijk het beste van alle teams. Hugo heeft 7 uit 8 en ook Casper, Xander en Jan kunnen op ruime plusscores bogen. Hierdoor beleefden we voor de verandering een relaxed en stressloos seizoen. De derde plaats, midden in het linkerrijtje, was de einduitkomst. 49½ bordpunt van de 90.

Bij de terugreis bleek Anton andermaal over een fijne eindsprint te beschikken. Hij was zijn rugzak vergeten en moest weer terug de berg op, begeleid door Jeroen. De trein kwam eraan, maar net op tijd glipten ze naar binnen. De gezellige maaltijd met veel specialiteiten van het huis was in Heerlen, de analyses volgden in de trein en voor de diehards werd het seizoen 2015-2016 afgesloten in de Morgenster.

Addendum:

Op de Koningsnacht waren Youri en vanzelfsprekend Anton bij de koude DRL-stand voor Antons huis onderkomen op de Oranjestraat. Bij Youri bleek het een eindspel te zijn geworden waar hij een sterk paard voor een zwakke loper geruild had. Of andersom, de partijen ging in ieder geval verloren.

Bij Anton liet het partijslot zien. Hij ging voor het mat, wat gezien de pion op e6 een verstandige keuze was.

Temmink – Rosmüller

Het vervolg was

1.Da6.  1. De2 is compacter en veel sterker, maar waarschijnlijk wilde Henk Temmink Da7+ in de stelling brengen.

1… Kh6 gaat uit het schaak en dreigt vooral mat te geven met Tg1 en Dg2 nu het veld g5 afgepakt is. Hier blijkt echter een tegentruc op te zijn. 1… g5! was wel winnend! g5-g4 dreigt. Op 2. Da7! kan het paard er op b7 tussen. Na 2. De2 komt g4+ 3. Kh4 Kh6! 3. Lg7 Kg6 4. Dc2! Pf5+

2. f4 maakt na Tg1 met De2 het dekken op g2 in de stelling, doch laat de partijzet toe. Het voordeel van 1. De2 tov Da6 is helder… Op Tg1 heeft wit een truc klaarliggen, waardoor hij gewoon 2. e7 had kunnen spelen: 2… Tg1 3.Lg7!! Kxg7 4.Dxd6 en Dg2+ loopt niet meer mat, omdat het veld g5 is vrijgekomen.

2.. Td2 en het is over   0-1

De eerste drie zetten waren alle niet ideaal. Een lot dat ons nietige mensen in tactische stellingen al te vaak ten deel valt.

Afgelopen maandag kwam er bij de partij van Wim Kool voor PK6 een aardig fragment langs. Heeft niets met deze wedstrijd te maken, maar we nu we toch aan het knippen en plakken zijn.

Wim Kool – tegenstander

Wim heeft het uitstekende De7 gespeeld, wat het een en ander dreigt. Zijn tegenstander deed na lang nadenken. 1…Tg6. Wim heeft hier de genadestoot in handen. Hij zette echter met 2.De4 voort. De partij druppelde naar remise, eindstand van de wedstrijd was 4-4.

	Voerendaal	2151	Paul Keres	2138	5½	4½
1.	IM Christian Braun	2392	Bert Both	2156	1	0
2.	Valentin Buckels	2162	Paul Hommerson	2240	1	0
3.	IM Thomas Trella	2391	IM Xander Wemmers	2363	0	1
4.	Johannes Mundorf	2215	FM Marijn Otte	2200	½	½
5.	Ruud van Meegen	2105	FM Andy Baert	2126	½	½
6.	André Krueger	2124	Raymond de Rooij	2186	½	½
7.	John Heuts	1884	Willem van de Fliert	2170	0	1
8.	Henk Temmink	2152	Anton Rosmuller	2153	0	1
9.	Sander Bachaus	1971	Youri Gerritse	1873	1	0
10.	Paul Stuemer	2114	Jeroen Bollaart	1914	1	0