De spelers van Paul Keres zijn inmiddels helemaal gewend aan het idee massakamp. Was het vroeger nodig om minstens een half uur marge te nemen voor het verzamelen van de troepen, nu waren 18 van de 20 spelers al aanwezig op het afgesproken tijdstip van 12:00 en vroegen ze zich af waar die twee achterblijvers uithingen. Twee minuten later was dat ook opgelost en de trein van 12:10 werd op het gemak gehaald. Een soepel ritje met de trein, een wandeling in de Amsterdamse zon en de wedstrijd kon beginnen.

De massakamp was in de 2008-editie ondertussen wel wat minder massaal dan in eerdere jaren. De score in aantal spelers bleef deze keer steken op 18-24 in het voordeel van Keres. Ondanks hun clubkleding werden Jan Jaap, Colijn en Simon geselecteerd om voor de Amsterdammers uit te komen. Colijn had geen succes tegen Arie Luca, maar Jan Jaap en Simon joegen hun tegenstanders bekwaam door de vlag, dus Euwe had niet te klagen over deze invallers.

Het scoreverloop was dit keer bijzonder regelmatig: na een snelle 1-0 voor Euwe na Keres een kleine voorsprong, die lang in stand bleef maar niet groter werd. Zo werd de stand 8-9 voor Keres bereikt. Op dat moment klonk gejuich van bord 8: Anton had voor het eerst in vijf massakampen een score op het bord weten te zetten. Weliswaar slechts een remise, maar omdat hij de hele partij een kwaliteit achter had gestaan voelde het als een overwinning. Daarna scoorde Euwe echter de gelijkmaker op bord 21 in de staart, het terrein waar Paul Keres gewoonlijk heer en meester is. Jeroen van Meerwijk had daar de koningsvleugel en het centrum netjes dichtgemetseld, maar het had allemaal teveel tijd gekost en hij ging door de vlag.

Twee partijen waren toen nog bezig, met alle spelers in hun laatste minuten. Dirk Floor had bovendien nog een tamelijk ingewikkelde stelling op het bord vol tactische mogelijkheden en aanvalskansen. Dirk was deze keer duidelijk de koelste en hij won. Dat was maar goed ook, want op het andere bord had Bert minder tijd en minder materiaal tegen Jan Jaap. Het zou wat ver gaan om te zeggen dat Jan Jaap zijn voordeel soepel naar winst voerde, maar in de sterk vereenvoudigde slotstelling had hij nog steeds een kwaliteit extra, zodat zijn winst-op-vlag wel verdiend was.

Zodoende eindigde de kamp in een remise: 10,5-10,5. De partijen werden uitgebreid nabesproken in de kantine van sporthal De Pijp. Deze kantine is werkelijk briljant en vormt in feite de ideale analyseruimte. Voor de analyse ruime banken langs de muren met handige tafeltjes voor de borden. Ook normale, stevige tafels voor het snelschaakwerk. De bar goed bereikbaar middenin, en mogelijkhedentot flipperen, poolen en tafelvoetballen om de zinnen te verzetten als het met het schaken even wat minder ging. En dan werd er ook nog een prima indonesische maaltijd geserveerd. Geweldig.