Voor de vierde wedstrijd werden wij in Sas van Gent verwacht, waar tegenstander HWP tegenwoordig weer haar thuislocatie heeft. Het vooral in de zomer schattige plaatsje ligt op de rand met België aan het kanaal van Gent naar Terneuzen, en is opmerkelijk vlot met het NOV bereikbaar. Door verbeteringen aan het wegennet waren we via de Antwerper Ring, gestart vanaf Moira/Rode Kruis, in 1 u 40 in ons luxe Vitessebusje op de eindbestemming. Dit terzijde, van tevoren was het een puntje van zorg.

HWP is onderhand een vaste habitué van de 1B geworden. Ze zijn niet zwakker dan een jaar of 10 geleden, maar het schaken mag in de breedte te lijden hebben, in de top is het sterker geworden. Ze zullen circa de 12e/13e club op sterkte zijn in de KNSB en steeds is er wel een team dat hun de baas is. Dit jaar zal dat het nog ongeslagen Charlois zijn. Het zijn sympathieke Belgen en Zeeuwen, die ambitie hebben doch voor wie het ook geen probleem is een treetje lager te schuiven. HWP had al een wedstrijd verloren, zodat deze wedstrijd erom ging wie de runner-up is. Met HWP als favoriet.

De uitslag 5½-4½ suggereert dat er veel spanning op zat. Dat was echter niet het gevoel dat er leefde, het leek op iets als 7½-2½ aan te sturen. Yme Jan wist op het laatst een stelling met een pion minder om te buigen. Een matdreiging kostte een pion en vervolgens wist hij zijn a-pion tot dame te kronen. Daarvoor waren er nederlagen te noteren bij Xander, Gerben, Paul, Peter en ik, waar in terugblik bij Xander en mij veel meer ingezeten had. Ikzelf verruïneerde mijn stelling met gezonde pion meer in drie zetten van +2 naar -2 en Xander overschatte zijn aanval met Pg4xh2. Ook bij Jan was meer mogelijk, met logisch spel maakte hij Motwani een pion afhandig. In het eindspel liet hij echter te veel ruil toe. We hebben al met al best wel wat laten liggen.

Winst was er voor Hugo tegen Hans Groffen, die op het laatste moment inviel omdat Geirnaert afbelde. In een drukstelling deed Hans pardoes een toren in de doos. John had een symmetrische Engelse stelling, wat een kolfje naar zijn geduldige hand bleek. Bij Mark, invaller voor Demre die nog voor het nieuwjaar bij zijn familie in Turkije was, ging het (natuurlijk) veel speculatiever. Hij had compensatie over de witte velden voor een pion, maar of het voldoende was? Tactisch bleek Mark beter bij de les dan de toch niet bepaald niet onhandige Piceu. En toen bleef dus Yme Jan over, die heel blij was dat hij na een slecht minitoernooi in Groningen weer fatsoenlijke zetten produceerde.

In een goede stemming vonden we daarna dankzij een tip van andere oud-PK-kampioen (naast Hans Groffen) Marnix van der Zalm een niet onaardige Chinees. Gelegen tussen de kerk en de laatste seksshop die er nog overgebleven is van de tientallen uit de jaren ’80. Bediend door zes plagerigere Chinese dames gingen de pullen groot bier in ras tempo rond. Dat de terugreis op advies van de ingebouwde navigatie Gent ternauwernood schampte, werd slechts nog door een enkeling opgemerkt.

Met 5 uit 4 hebben we een teruggang naar de middenmoot ingezet, die wel ’s volmaakt kan zijn na de volgende wedstrijd tegen koploper Charlois. Er is een kans dat we Wely en Doel in De Leeuw kunnen begroeten. Dat hangt ervan af of hun  sponsors ons belangrijk genoeg en wij de goede sleutel vinden. Deze wedstrijd zal plaatsvinden na Wijk aan Zee en Gibraltar, waar zes van ons aan meedoen. Sufgeschaakt dan wel in de schaakmood.