Het derde had een net-niet-seizoen. Genoeg goede spelers om de derde klasse mee te verlaten, maar Woerden bleek gewoon een klasse beter. Ook de gewonnen wedstrijden waren lang niet altijd overtuigend, onder meer doordat niet iedereen in blakende vorm bleek te zijn. Er lijkt een rechtstreeks verband te zitten tussen Europacup spelen en goed spelen, en tussen teamleider zijn en slecht spelen. Sorry, heren.
En misschien had ik ook wel iets te vaak gezegd dat we goede promotiekansen hadden. Nu die verkeken waren speelden we ineens de beste wedstrijd van het seizoen. HMC II werd met 7-1 naar huis en naar de 4e klasse gestuurd, iets waar ze niet erg om konden treuren. Ergens in Den Haag werd wel iemand heel blij, want we hadden de spanning aardig opgebouwd: Netstand lag eruit waardoor ik geen uitslag kon doorgeven, en SHTV bleef er alleen in bij een ruime overwinning van ons. Toch nog iets goeds gedaan.
Nu gaven de Bosschenaren ook wat weinig tegenstand. Met een OKU en een NK voor de deur beperk ik me tot het citeren uit de PK3-groepsapp, waarin een thema te ontwaren valt: loose pieces drop off.
Niet overal ging het zo makkelijk: Elmer (3) won in een lang gevecht van een jeugdtalent, en André (5) werd over de kling gejaagd door “broer van” Gert de Rooij die in zijn knollentuintje terechtkwam. Ondertussen was Erik (6) ook al klaar, die weer zich uit mocht leven in een Morra:
Resteerden de kopmannen. Bert (1) had een heerlijke middag, en in de PK3-app stonden drie diagrammen die allemaal even mooi zijn. Esthetisch kiezen we voor de bijna-slotstand: voor pion d2 en e2 was het seizoen al eerder afgelopen.
Tenslotte mijn (2) pot, waar na het nodige geklungel iets fraais is ontstaan: zelden zoveel penningen en tegenpenningen gezien:
En dat resulteerde dus in:
Geen kampioen, maar het was wel gezellig en constructief, mede door de diverse invallers (waarvan vandaag Erik en Sander) die ons steeds weer compleet maakten. In dit verslag zijn de basisspelers Arend, Hein Piet en Wouter niet genoemd, die om uiteenlopende redenen ontbraken. Wij hopen dat ze er weer snel bij zijn, en bij de laatste twee vooral dat er minder medische zorgen in hun gezin zijn.
Volgend jaar dus opnieuw derde klasse, al zal die een stuk sterker zijn door de versterkte degradatie in de 2e en 3e klasse. Rest mij onze EWL Evert te danken die voor een fraaie vervanging van het traditionele teametentje zorgde.