Even een korte verslag over de laatste wedstrijd van deze seizoen uit zicht van PK4. Het ging om niks, sinds wij en Moira 2 niet konden promoveren of degraderen. Het was dus eigenlijk een vriendelijke wedstrijd, maar dat hat je niet op de borden kunnen zien.
Mark speelde op bord 1 tegen Klaas Ouwens en komt niet alleen in de chronologische volgorde als eerst maar was ook als eerst klaar. Volgens mij gebeurde er niet veel, Mark kwam in een prima stelling maar had niet veel voordeel. En beide spelers waren zich enig dat de stelling gelijk was dus ze gingen akkoord met een remise.
Branco mocht deze keer op bord 2 en kwam Ernest de Vroome tegen. Branco kwam snel in een gelijke stelling en was vooral bang niet meer te kunnen winnen. Gelukkig kon hij nog wat spanning creëren en toen een valletje zetten waar zijn tegenstander in trapte. Het duurde niet meer lang tot dat hij de hand geschud kreeg. Branco heeft hiermee weer zijn rating terug gehaald dat hij in de European-Club-Cub en begin van de seizoen verspeeld had. Mooi terug gevochten naar een moeilijke staart deze seizoen met een score van 4/5 en een TPR van 2170!
Max speelde tegen Jan Bettman op bord 3 en kwam redelijk goed uit de opening. Met een solide stelling een klein plusje voor wit probeerde hij zijn tegenstander van het bord af te drukken. Maar Jan liet dat niet met zich gebeuren. Hij opende de stelling waarin Max niet de beste zetten vond en stond toen beter. Nu was het zwart die wit van het bord af wilde drukken, maar Max kon zich nog in een remise redden.
Ik zelf mocht tegen Kasim Wandy op bord 4 spelen. Ook had ik al genoeg punten om de topscorer van het team te worden wilde dat wel nog met een goed einde afmaken. Het begon ermee dat ik (realiseerde ik pas later) mijn openingsvoorbereiding in de war bracht. Gelukkig kwam ik later door een transpositie toch weer in mijn variant. Toen won ik een pion maar gaf wit daarmee de kans om een sterke initiatief te starten. (Weer) Gelukkig maakte mijn tegenstander daarvan geen gebruik en liet een ruil toe waarmee ik mijn pion terug gaf maar wel in een comfortabel eindspel zat. Met een fantastische looper die niet alleen de hele damevleugel blokkeerde maar ook het moeilijk maakte voor de vijandelijke torrens om mijn stelling in te komen en mijn meerderheid ondersteunde had ik de idee goeie winstkansen te hebben. Waarschijnlijk was het wel objectief remise, maar zwart vond niet de juiste zetten waardoor ik op eens drie pionnen voor stond en dat ook snel af maakte. De computer vind wel dat het een goed gespeelde partij was, maar we waren er beide naa de partij niet mee eens, wetende dat we veel gemist hadden.
Op bord 5 probeerde Michel en nieuwe opening tegen Rien Veerman uit. Hij kreeg een prachtige aanval zonder tegenspel en zijn stukken slopen langzamerhand de zwarte stelling in. Het was duidelijk dat Michel van zijn stelling genoot, want hij was erna helemaal blij met zijn stille damenzetten en rustige voorbereiding van de eigenlijke aanval. Volgens mij gaaf hij zijn tegenstander nooit de kans om terug te vechten en haalde hiermee, ondanks dat hij nog aan het herstellen is van zijn operatie, zijn eerste winst deze seizoen.
Jan speelde op bord 6 tegen Rico van der Pol. Hij won ergens in de opening een pion en hielt die ook voor het grootste deel van het middenspel vast. Toen wordt het een beetje raar. De meeste stukken gingen van het bord af en er waren nog alle torrens met een paard voor Jan en een looper voor Rico over. Ook stond Jan nog een pion voor waren Rico’s stukken heel actief geworden. Jan ging ervoor om zijn stuk en drie pionnen op te geven om een eigen pion te laten promoveren. Dat mislukte heel erg, en gaf Rico eigenlijk de kans om de partij in zijn voordeel om te slaan. Maar Rico maakte daar geen gebruik van en liet Jan’s pion door. Uiteindelijk was Rico nog steeds beter want hij had drie pionnen voor een kwaliteit en actieve stukken. We waren eigenlijk allemaal overtuigt dat Jan het nog ging verliezen. Hoe dan ook, kwam Jan weer hoofdschuddend naar buiten en liet een duimpje naar boven zien. Blijkbaar is dat Jan’s nieuwe strategie, eerst beter staan, dan verloren en dan winnen. Het werkte nu al de tweede keer!
Peter mocht op bord 7 tegen, voor PK al bekende, jeugdtalent Lode de Jong. Lode heeft al laatste donderdag op het snelschaakkampionschap en ook in de interne laten zien dat hij meer dan een aardige speler is. Voor bord 7 was dit zeker geen makkelijke tegenstander. Peter kwam met wit goed in een modern-positie te staan maar wist op gegeven moment niet meer helemaal hoe verder. Paar zetten later was het duidelijk dat hij niet voor de juiste plan koos want zijn stukken stonden niet harmonisch terwijl de zwarte stelling klaar was om in het center te spelen. Na een misstap van Peter koos Lode ervoor om met eerst e6-e5 en meteen daarna d6-d5 dat witte center (e4,d4) aan te vallen en de stelling te openen. vanaf de 7e en 6e rij worden alle zwarte stukken op eens actief en daar kon Peter niks tegen doen. De partij eindigde vier zetten later met een mooi tactiek van Lode waarmee hij dame en nog wat extra materiaal won.
Op het laatste bord hadden we versterken van onze secretaris gevraagd. Eddy speelde tegen Bram van Reemst en kwam in een prachtige Caro-Kann terecht. Op gegeven moment zag ik een soort doorschuif-frans positie, maar met goeie witte looper voor zwart (kan dat?? Bij Eddy blijkbaar wel), minder ruimte voor wit en een veilige zwarte koning. Als ik het zo zeg zie je al dat Eddy prachtig stond. Het duurde ook niet lang tot dat hij door de witte stelling brak. Een mooie winst voor Eddy die daarmee zijn seizoen met een goeie score van 4,5/7 afsluit. Na al die jaren Scandinavisch schijnt Eddy toch nog een nieuwe antwoord op e4 te hebben kunnen vinden. Caro-kan hij nu wel spelen.
Daarmee hadden we onze beste wedstrijd van deze seizoen gespeeld, en toch nog een podiumplek bereikt. Ook krijg je daarvoor niks, is het toch fijn om deerde te zijn. Een eindverslag volgt nog met de highlights van de seizoen.