Vijfde handhaaft zich fraai

(Update 22 april met het slot van Jeroens partij en de volledige partij van Harm-Theo)

Tsja, en dan het vijfde. Het team dat altijd het vierde was maar deze keer eens geen zin had te spelen in een competitie die meer rook naar een veredelde SOS-strijd met al die andere Utrechtse teams dan naar een landelijke geur. Dus werd het ‘oude mannen-negental’ – je bent verplicht 50-plussers te zijn om te mogen meespelen – het vijfde, om zich ingedeeld te zien worden tegen allemaal Noord-Hollandse verenigingen. En dat hebben we geweten!

Na nederlaag na nederlaag te hebben geleden, vonden we ons terug op de laatste plaats, samen met Bergen, toevalligerwijs onze tegenstander uit de laatste ronde. En zo moesten we op onze oude dag nog eens de stramme benen strekken teneinde ons op te maken voor een alles vernietigende strijd die besliste over DEGRADATIE. Beide teams hadden 3 matchpunten en hetzelfde aantal bordpunten. Dit betekende dat bij een gelijkspel het resultaat van het laatste bord zou afvallen. Een belangrijk gegeven.

De wedstrijd begon uitstekend voor de onzen. Na 10 minuten hadden we een 2-0 voorsprong, dat wil zeggen op papier. Wim (ik dus) had na zes zetten een vijandelijk paard ingesloten (1.e4 Pf6 2.e5 Pd5 3.c4 Pb6 4.a4 a5 5.Pc3 Pc6 6.c5) en vijf minuten later had ook good-old Kees Vreeken met een verborgen combinatie reeds in de openingsfase een stuk gewonnen. Beide Bergenezen speelden echter door tot het bittere eind zodat pas 2½ uur later de 2-0 daadwerkelijk geëffectueerd was. Het einde van mijn partij had een extra dimensie omdat het, een onverwacht #3, zo uit het probleemschaak leek te komen.
Ger Hageman had zich opgeofferd door aan het kopbord te gaan spelen en deed dat heel goed totdat hij pardoes materiaal weggaf (2-1). Dat overkwam ook Leo van Houwelingen. Na een Pirc had Leo het moeilijk, kwam in grote tijdnood, wist desondanks een gelijke stelling te bereiken maar gaf toen ‘zomaar’ de kwaliteit weg. Hoewel Leo nog doorspeelde waren de berekeningen over handhaving al opnieuw begonnen. Nog voor de tijdcontrole kwamen we opnieuw op twee punten voorsprong. Het offer waarmee de tegenstander van Harm-Theo Wagenaar de koningsstelling openbrak, ging weliswaar gepaard met een aantal ernstige matdreigingen, maar die wist onze man koelbloedig op te vangen om vervolgens in de tegenaanval toe te slaan (3-1). Een spannende partij. Harm-Theo maakte deze analyse:

 

Bij het opmaken van de situatie, na de tijdcontrole, van de vier resterende partijen bleek de strijd nog alles behalve beslist. Leo stond verloren en Jaap van Oosten stond twee pionnen in het deficit. Teamleider Pim te Lintelo was op weg naar de speelzaal in een lange file verzeild geraakt waardoor hij met 40 minuten minder in tijd moest beginnen. Het werd een zwaar gevecht waarbij Pim materiaal inleverde maar ter compensatie de vijandelijke koningsstelling versplinterde. Bij de 40e zet stond het bord nog vol stukken en was het onduidelijk wat zou gaan prevaleren, wits (Pims) initiatief en druk of het zwarte materiaal. Het allesbeslissende punt voor 4-4 en daarmee handhaving (Jaap speelde aan bord acht en zijn verliespartij zou dan afvallen) zou van Jeroen Bollaart moeten komen. Met zwart had Jeroen een licht overwicht verkregen dankzij de wat ongelukkig gepositioneerde witte stukken. De zwarte dame kon daardoor binnendringen en enkele pionnen consumeren, waar wel tegenover stond dat de zwarte koning onder een spervuur van aanvallen van witte dame en paard kwam te liggen.

Nadat Leo de vlag had gestreken kwam de verlossing uiteindelijk uit de andere hoek. Pim wist door de vijandelijke verdediging te breken en de zwarte koning in een matnet te vangen (4-2). Schitterend gespeeld. We hadden ons gehandhaafd! Jaap droeg een steentje bij aan de feestvreugde door de mogelijkheid te grijpen af te wikkelen naar een eindspel van K+T tegen K+T waarbij zijn tegenstander de h-pion als plus had. Het duurde lang voordat zijn jeugdige tegenstrever ervan overtuigd was dat de stelling remise was (4½ – 2½). Jeroen had vlak na de tijdcontrole de kwaliteit gegeven om zijn koning te ontlasten van de vijandelijke aanval, maar had daarvoor wel drie pionnen als zeer ruime compensatie. Nadat hij daarop een zeer mooie winst miste (gevonden door Kees in de analyse) diende er een lang eindspel gespeeld te worden. Naar het gezucht en gesteun van de kiebitzende PK’ers te oordelen waren niet alle zetten even ‘to the point’ maar het slot was eindspelstudiewaardig!
Jeroen maakte deze analyse van zijn partij vanaf de tijdcontrole:

 

En zo wonnen we toch nog ruim (5½ – 2½) en bezetten we zelfs de zevende plek, ver weg van de degradatieplaats. Jeroen werd topscorer van het team (4½ uit 7); de twee andere ‘positieven’ waren Kees en Harm-Theo met 4 uit 7. De leden van het duo Pim en Wim eindigden ieder op 50%.

Volgend jaar graag weer hetzelfde team, weliswaar nóg ouder en nóg strammer maar vast met nóg meer humor en nóg meer strijdlust!

Hieronder nog twee tabellen, met de persoonlijke uitslagen van deze wedstrijd, en van de eindstand in klasse 4C.

 
Paul Keres 5
Rating
 
Bergen 1
Rating
Ronde 9
  Hageman, G.M.J. (Ger) 1924   Stoop, C. (Coen) 2054 0 – 1
  Lintelo te, P. (Pim) 1940   Keijsper, J. (Jan) 1931 1 – 0
  Houwelingen van, C.L. (Leo) 1970   Dekker, J. (Jasper) 1972 0 – 1
  Vreeken, C.N. (Kees) 1866   Vos van der, R. (Ries) 1847 1 – 0
  Bollaart, J.A.L. (Jeroen) 1928   Greve, W.S. (Wouter) 1863 1 – 0
  Velker, W. (Wim) 1912   Krul, P. (Piet) 1869 1 – 0
  Wagenaar, H.T. (Harm Theo) 1861   Dekker, A. (Albert) 1894 1 – 0
  Oosten van, J. (Jaap) 1863   Krul, J. (Johan) 1719 ½ – ½
  Gemiddelde Rating: 1908   Gemiddelde Rating: 1894 5½-2½
Team MP BP 1 2 3 4 5 6 7 8 9
1. De Amstel 1
13 39 4 4 7 4
2. Purmerend 2
13 36 4 4 5 4
3. VAS 3
10 37 4 6 6 3 6 4
4. Opening ’64 1
10 32.5 1 4 2 4 6
5. De Waagtoren 3
7 31.5 4 2 4 5 4
6. Heerhugowaard 1
6 27.5 5 4 4
7. Paul Keres 5
5 30.5 3 2 4 3 3
8. HWP-ZSC Combinatie 2
5 26.5 4 4 4 5 2
9. Bergen 1
3 27.5 2 4 6

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *