Afgelopen zaterdag was een zware dag voor onze club met zes nederlagen. Het is altijd moeilijk om over pijnlijke momenten te praten, maar toch ga ik erover schrijven. Misschien is het gewoon mijn aard om zo dingen te verwerken. En natuurlijk betekent een verlies niet meteen dat het ook saai was, dat was het zeker niet!

Ik zal eerst de vier partijen bespreken die of te pijnlijk of te saai waren om hier in geheel weer te geven; daarna laat ik jullie het drama zien.

Branco speelde op bord 1 tegen Kees Verweij en kreeg op zet 6 een +1,4 stelling (en wist ook dat het +1,4 was), won een paar zetten later een pion, en maakte het af met meesterlijke techniek zonder ook maar een tegenkans te geven.

Morteza werd door Klaas Ouwens op bord 8 verrast in de opening en kwam daar niet levend uit. Logisch, als je een on-gerokeerde koning op f8 hebt, een toren op h8 hebt die nooit het licht van de wereld gaat zien en geen pion bij je koning kunt bewegen, terwijl wit al klaar staat voor de strijd.

Jan moest tegen Erik Janse op bord 2 en kreeg een betere stelling uit de opening dan Morteza, maar in het algemeen was de stelling nog steeds redelijk slecht. Hij kwam in ieder geval nog in een middelspel, maar moest daar snel toegeven dat er geen kans meer voor een remise was.

Mark mocht tegen Daan Schönberger, die met bijna 100 ratingpunten verschil met afstand de sterkste speler van klasse 4E is! (Je kunt hem soms in Tilburg tegen komen bij KiNG’s Nights) Gelukkig voelde het voor Mark niet als of hij tegen de sterkste speler van onze klasse moest spelen, want hij kwam in een konings-indisch terecht met wat extra tempi. In een tegenovergestelde rokade schoof Mark rustig zijn pionnen naar voren zonder last van zwart’s tegenspel te krijgen (want dat was veel te laat). Soms gaat het heel goed in een konings-indisch maar soms heb je ook dagen waar je kanslos af gaat. Deze keer was het het laatstgenoemde. (Dit was niet de enige konings-indisch speler die zaterdag in het stof beet, misschien krijgen we ook nog de overwinningen van Eugene over Sam Baselmans en van Arend over Albert-Jan Hummel op de website te zien)

Nu: de drama! Naast de twee gewonnen en twee verloren partijen hadden we vier partijen met een veelbelovende stelling voor ons. Eigenlijk een heel goed vooruitzicht voor een overwinning van het team. Hoezo zeg ik eigenlijk? Dat zul je nu zien: niet zonder reden heeft Emanuel Lasker meer dan 100 jaar geleden al gezegd: “The hardest game to win is a won game”. En wij dachten ons dat het fijn zou zijn om dat even te bevestigen.

Peter moest tegen Tjerk Hacquebord op bord 4. Hij kwam goed uit de opening en zoals we hem kennen speelde hij sterk in het middelspel en veroverde een gewonnen positie. Nu moest hij het alleen nog afmaken, maar dat lukte niet deze dag. Niet karakteristiek van Peter blunderde hij een hele toren weg. Dat kan iedereen overkomen, maar dat maakt het niet veel beter. Liever snel vergeten en door naar de volgende partij! Gelukkig hadden we nog drie goede posities dus er was nog geen paniek in de zaal.

Ik moest tegen Albertus ten Hertog op bord 6. Klinkt dat bekend? Ja! Het is de vader van onze Hugo. Gelukkig is slecht één van de twee een GM, anders had ik wel een zware dag voor me gehad. Ik kwam verrassend goed uit de opening in deze stelling terecht:

Olaf speelde tegen Bart-Jan Andriessen op bord 7. Olaf kwam uit de opening in een gekke en agressieve positie, typisch Olaf dus. Zie hier zijn partij met eigen commentaar:

Als laatste strijder was Michel nog bezig tegen Edwin Tol, en zoals kenmerkend voor een beslissende partij was het spannend tot het eind:

Even een paar zettjes verder want die partij duurde rond 5,5 uur! Michel kwam uiteindelijk in dit eindspel terecht:

We begonnen dit seizoen als rating-favoriet naast Moira 1 maar dat laat onze prestatie helaas niet zien. We staan nog niet onderaan maar met nog twee wedstrijden op het programma voor dit seizoen moeten we toch een beetje beginnen te vechten tegen de degradatie. Gelukkig was een deel van PK4 vorig jaar onderdeel van PK5, en hebben de spelers van het team toen ontzettend veel ervaring opgedaan hoe degradatie te voorkomen.

Als jouw team ook tegen degradatie moet vechten kijk dan hier voor Jan Jaap’s Masterclass over Degradatieschaak!
Het verhaal van Moira 1 kun je hier vinden.