Op 3 februari was het dan zo ver, Paul Keres 1 ontwaakte uit de winterslaap.
Wie spelers uit het eerste tegen wilde komen in Wijk aan Zee, Groningen of verdere toernooien, moest goed zoeken. Naast Joris´ succesvolle weekendgroep in Wijk, was het alleen Kobe die op de lijst stond in Groningen en Wijk.
De grote vraag werd dus: zouden we roestig of juist fris voor de dag komen?

We hadden in ieder geval een mooie tegenstander in Groninger Combinatie 1.
Groningen was vorig jaar bijzonder gelijkwaardig aan ons, met een onderling 5-5 en uiteindelijk zelfs een gedeelde 4e/5e plaats, met exact evenveel match- en bordpunten.
Dit jaar staan ze een paar plekjes hoger, maar qua gemiddelde ratings ontlopen we elkaar weinig. Groningen kwam met een behoorlijke delegatie naar Tribes, aangezien ook onze 2e teams tegen elkaar mochten. De massakamp werd overtuigend gewonnen, maar dat was vooral aan ons ijzersterke 2e te danken.

Zie hieronder de opstellingen van beide teams, wij waren op volle sterkte, terwijl aan Groningse zijde er invallers op 9 en 10 zaten. Aan de andere kant had Demre de ondankbare taak om met zwart Tiviakov van scoren af te houden, en op het middenveld was het de vraag of onze ervaring zwaarder zou wegen dan de jeugdige frisheid van de Groningers.

 

Paul Keres 1	Rating	–	Groninger Combinatie 1	Rating	Ronde 6
Kerigan, D. (Demre)	2365	–	Tiviakov, S. (Sergei)	2532	0 – 1
Hertog ten, H.M. (Hugo)	2527	–	Warakomski, T. (Tomasz)	2537	1 – 0
Smeets, K. (Kobe)	2234	–	Maatman, N.M. (Nick)	2400	0 – 1
Breukelman, H.J. (Jan)	2386	–	Slagboom, L. (Leandro)	2311	½ – ½
Lombaers, P.J. (Peter)	2360	–	Boer de, E.J. (Eelke)	2358	½ – ½
Wemmers, X.A. (Xander)	2341	–	Foreest van, M. (Machteld)	2365	1 – 0
Ondersteijn, N. (Niels)	2330	–	Hagen van der, L.G.J. (Loek)	2355	0 – 1
Kokje, J.J.I. (Joris)	2296	–	Wempe, J. (Joost)	2286	0 – 1
Hommerson, P. (Paul)	2283	–	Balje, J. (Jan)	2083	1 – 0
Griendt van de, J.W.J. (Jan Willem)	2362	–	Hendriks, P.A. (Peter)	1944	1 – 0
Gemiddelde Rating:	2348	–	Gemiddelde Rating:	2317	5-5

 

Na de openingsfase zag ik het behoorlijk zonnig in voor de onzen, maar al snel werd duidelijk dat dit misschien aan mijn optimistische natuur lag. De eerste uitslagen lieten niet lang op zich wachten. Jan (4), kwam via een zetverwisseling in een zeer scherpe ‘Dubov’ Tarrasch terecht. De zwartspeler leek erg goed te weten wat hij aan het doen was, Jan kostte dat wat meer moeite. Uiteindelijk hield hij netjes stand, werden er een hoop stukken geruild en werd de vrede getekend, ½-½.

 

Niet veel later kreeg Paul een cadeautje op bord 9:

 

Pakken op b7 is nooit goed, en in dit geval is het na 20.Dxb7 Ld6! wel heel erg niet goed aangezien de dame niet meer terug kan komen. Dit punt betekende dat Paul ook op pole position kwam voor de FM titel, met een virtuele rating van 2295. Een dag hierna stond er nog een partij in België op het programma, dus Paul ging niet mee eten, en stortte zich op de voorbereiding. Dat werd een groot succes, want Paul won zondag ook en is onze nieuwste titelhouder! Na 15 jaar 22-hoog te hebben gehad, en een vaste kracht te zijn in het eerste, is het eindelijk zover.

Rond de tijdnood fase gingen er wat dingen mis. Demre verloor een partij zoals dat ‘hoort’ met zwart tegen Tiviakov. Een klein minnetje uit de opening wat steeds groter werd en uiteindelijk eigenlijk weinig kans gehad. Dat gold niet voor Niels. Hij speelde tegen de jonge Loek van der Hagen, die in 2 maanden tijd zo’n 150 Elo-puntjes gewonnen had en nu tegen de 2400 aan zit. Er kwam een interessante Pirc op het bord. Ik was niet echt onder de indruk van de witte opzet, maar het werd een erg spannende strijd waarin Niels op een cruciaal moment mis tastte:

Er is iets niet goed gegaan bij zwart, maar na 0-0! ontsnapt de zwarte koning, en is het voor wit helemaal niet simpel om de zwarte aanval goed af te stoppen. In plaats daarvan sloeg Niels meteen op b3, maar na Dxd6 had zwart niet meer dan een paar schaakjes en daarna restte een kansloos eindspel.

Dat betekende 2,5-1,5 achter en het was tijd om wat punten te maken. Gelukkig deed Jan-Willem dat overtuigend op bord 10. Zijn tegenstander speelde een geïnspireerde Stonewall, en kwam heel aardig uit de opening. In het middenspel gingen de ratingpunten echter tellen, en won Jan-Willem vrij soepeltjes.

Ikzelf had een hele prettige dag op bord 2 tegen GM Warakomski. Mijn voorbereiding bestond uit twee zaken; het bedenken van de eerste zet (Pf3), en het doel bepalen om wat sneller te spelen dan normaal. Het eerste gedeelte lukte overtuigend, het tweede bleek een stuk lastiger.
Er kwam een zijvariant van de Reti op het bord, die bij Tata door Anish tegen Maghsoodloo gespeeld was, en ik kreeg al vrij snel een erg prettig eindspel op het bord. Vanaf zet 27 werd het écht gezellig:

De witte stukken staan prachtig, en zwart heeft een groot probleem met de toren op h8. Na het gespeelde Kf8-e8, kon ik toeslaan met Pxc6! Na bxc6, Lxc6, Kf8, had ik zelfs de tijd om rustig a4! te spelen. Van het vervolg heb ik erg mogen genieten, de toren op h8 is nooit echt in het spel gekomen, en de a-pion ging naar de overkant.

Ondertussen was het bij Kobe (3) misgegaan tegen Nick Maatman. Nick speelde een opening die erg deed denken aan de JJJ-variant die in het Rad van Fortuin aan bod kwam.

In dit geval kwam g4! een zetje later, maar het zorgde voor evenveel chaos. Lange tijd was het onduidelijk, maar eng was het zeker en uiteindelijk werd het te ingewikkeld voor Kobe en stortte het zaakje in elkaar. Kobe’s eerste nederlaag in PK1, maar met 4,5 uit 6 blijft hij duidelijk topscorer. Dit betekende 3.5-3.5, met 3 spannende stellingen te gaan.

Peter (5) kreeg tegen Eelke de Boer het hippe 9.Pab1 tegen in de Sveshnikov. Ongehinderd door theoretische kennis pakte hij dat inspirerend aan, en kwam ogenschijnlijk mooi uit de opening. Eelke greep naar een kwaliteitsoffer, wat niet helemaal correct was, maar praktisch wel werkte. Peter gaf een stuk terug, chaos ontstond en na 40 zetten stond het zo:

Een bijzonder geheel, met het witte paard op e8. Na Dxf6 Txf2 kon wit kiezen tussen een ingewikkeld eindspel na Dxd6+, of het gespeelde Dd8. Dat laatste resulteerde in een vlot eeuwig schaak na Txg2+.

4-4 dus, met nog 2 moeilijk eindspelen te gaan:

Joris was langzaam maar zeker in de verdrukking geraakt tegen Joost Wempe, en moest een lastig loper eindspel verdedigen. Het eindspel werd druk geanalyseerd door de Groningers, maar mijn conclusie was vooral dat het mij echt te moeilijk was. Uiteindelijk kon Joris het niet houden en kwam alle druk op Xander te staan.

Vorig jaar boekte X een fraaie overwinning op Lucas van Foreest, deze keer mocht hij het proberen tegen Machteld. Een niet zo makkelijke opdracht voor een oude meester uit vorm. Dusdanig uit vorm zelfs dat toen hij van tevoren gevraagd werd voor een voorkeursbord, hij vroeg om ‘een laag wit-bord in Paul Keres 4’.
Dit keer leek het ook een zware dobber te worden, toen zwart in een klassieke hangende pionnen structuur de breekzet d5-d4 kon spelen. Maar Xander rechtte zijn rug, en leek een winnende aanval te krijgen. Het geforceerde mat werd echter gemist, en vervolgens kwam het volgende eindspel op het bord:

Objectief leek het me moeilijk in te schatten, maar uiteraard had het publiek alle vertrouwen dat Xander dit varkentje wel ging wassen. En zo geschiedde; Xander zette toch nog mat, en met 5-5 mogen we niet ontevreden zijn.

Zo lijkt het uit te gaan lopen op een degelijk seizoen in de middenmoot, met nog 3 mooie wedstrijden in het verschiet. Onze ambities voor het linkerrijtje mogen we 2 maart tegen Apeldoorn weer kracht bij zetten.