Op zaterdag 4 november 2023 mocht PK 2 aantreden tegen Krimpen aan den IJssel 1. Voor PK2 zat er toch wel aardig wat spanning op de wedstrijd. Aan het begin van het seizoen hadden wij ons zelf met blijmoedige overmoed aardig wat kampioenskansen toegedicht, maar na twee rondes en evenzovele nederlagen stonden we stijf onderaan. Tegen Krimpen – een team waar we vorig seizoen gelijk tegen hadden gespeeld – moesten we nu dus maar eens gaan bewijzen dat we het echt wel kunnen. Met de opstelling was het even puzzelen. We moesten met maar liefst 3 invallers aantreden, omdat Mark en Raymond iets beters te doen hadden dan schaken en omdat Dirk in moest vallen in het eerste. Gelukkig is PK een brede en levendige club, en het lukte ons dus om drie behoorlijk sterke invallers op te stellen (Sander, Tom en debutant Laurens Storms), die het ook erg goed deden zoals uit het vervolg van dit verslag zal blijken.
Winnen was niet alleen wenselijk vanuit sportief oogpunt, maar ook noodzakelijk om menselijkerwijs tenminste nog enigszins gecompenseerd te worden voor de verder toch wel treurige omgeving waar wij de dag moesten doorbrengen. Schaaklocaties zijn gemiddeld genomen natuurlijk al niet echt hip en happening, maar op een regenachtige zaterdag in het toch al niet echt bruisende Krimpen aan den IJssel 5 uur moeten doorbrengen in een klein bedompt zaaltje in een afgelegen bowlingcentrum met 3 urinoirs voor 50 schakers is geen pretje, en 2 matchpunten werken dan wel traumaverlagend.
Onze sportief-humanitaire oermotivatie om te winnen heeft zich vertaald in een solide overwinning. Alleen de borden 1 en 2 hadden het zwaar, maar op de overige borden was het toch grotendeels eenrichtingsverkeer, met hier en daar een remise tussendoor.
Tom had vrij snel een kwaliteit gewonnen, maar de stelling was wat rommelig, waardoor de partij uiteindelijk toch in remise verzandde. Kambiz kwam snel onder druk te staan nadat hij in de opening twee zetten door elkaar had gehaald. Noodgedwongen koos hij daardoor voor een stelling met tegengestelde rochades en wat counterkansen, maar precies op het moment dat die counter was gelukt vergat Kambiz even dat zijn open koningsstelling voortdurende aandacht nodig had. Zijn jonge tegenstander maakte het daarna krachtig af en bracht zijn score daarmee op een stoere 3 uit 3 (TPR 2600+). Frank speelde de opening matig en kreeg door sterk spel van de ex Nederlands kampioen al vrij snel zijn eerste nederlaag voor de kiezen. Tussenstand dus 2,5 – 0,5 achter, maar de overige borden stonden allemaal gelijk of beter. Evert speelde een wat rommelige partij, waarbij hij meerdere keren een gewonnen stelling naar remise liet afglijden. Gelukkig hield hij op het eind het hoofd koel en kon hij met een leuke tactische pointe de winst toch echte binnentikken. 2,5 – 1,5. Ikzelf kwam al vrij snel goed uit de opening. Dat ik een heerlijke middag had, moge blijken uit de volgende eindstelling:
Zwart had geen tijd meer en kan ook niets nuttigs meer doen. Er dreigt Lxg4 en f5, en als zwart bijvoorbeeld Lh3 speelt, speelt wit eerst zijn loper om naar b3, en eventueel zijn toren naar f6, om alsnog f5 te doen. Zwart gaf gedesillusioneerd op, waarmee de tussenstand op 2,5 – 2,5 kwam.
Sander kwam met een gezonde pluspion uit de opening, maar ging onnodig op complicaties in waardoor zijn tegenstander zich naar een gelijk toreneindspel kon rommelen. Daarin maakte Sander het zichzelf nog behoorlijk lastig, maar aan het eind wist hij het met een pion minder gelukkig toch wel solide remise te houden. 3-3. Marijn deed het in de opening wat onnauwkeurig waardoor hij de hele partij met een slechte loper zat opgezadeld, maar had gelukkig genoeg zitvlees om toch gewoon een nuttig halfje binnen te sprokkelen. 3,5 – 3,5
John kwam iets beter uit de opening, maar zijn tegenstander verdedigde stug waardoor er een remise eindspel op het bord verscheen. John heeft het nog wel een tijdje geprobeerd, maar toen hij zag dat de laatste twee borden goed tot gewonnen stonden, heeft hij toch maar in de remise berust. 4-4.
Laurens speelde een zeer degelijke partij, en omdat het zijn debuut was bij PK2 en een belangrijke overwinning, laten we hier de hele partij zien voorzien van zijn eigen commentaar.
En met de tussenstand van 4-5 mocht Wim dan uiteindelijk het beslissende punt binnen tikken. Hij stond de hele partij heel prettig, nam wel heel erg ruim de tijd om te manouvreren (zijn twee torens gingen gezamenlijk van de e-lijn naar de c-lijn naar de a-lijn naar de b-lijn), maar gelukkig wist hij uiteindelijk op de 106e (!) zet toe te slaan in de volgende stelling:
Hier besliste Wim de partij met 106.d7! 1-0. Zwart kan het paard niet slaan vanwege Txb7, en als de toren iets anders doet valt e6. Eindstand 4-6 en een welverdiende overwinning voor PK2. De zwaarbevochten eerste twee matchpunten werden bij de plaatselijke Italiaan met een stevig glas prosecco en een goede maaltijd gevierd, waardoor we Krimpen aan den IJssel met een veel luchtiger gemoed hebben kunnen verlaten dan we vooraf hadden kunnen bevroeden.
