Een groffe vertaling van een Duitse voetbalwijsheid: “Knapp daneben ist auch vorbei”. Het is een goeie samenvatting van de wedstrijd tussen BSG 2 en PK4 van laatste zaterdag. Schaken is een onvergeeflijke sport en soms maakt het niet uit hoe hard je werkt of hoe goed je speelt. De wedstrijd wordt gewonnen door bordpunten, en als je niet genoeg haalt krijg je ook geen matchpunten.

BSG 2 is qua rating de favoriet voor het kampioenschap maar dat betekent niet, dat ze dat ook zomaar worden. Wij en BSG 2 hadden beiden 3 matchpunten en 8,5 bordpunten. Het was van te voren al duidelijk dat dit een strijd zou gaan worden. Helaas misten we onze twee topspelers voor deze ronde, maar we kregen versterking van een jonge veteraan, Erik Corneth. Het verhaal van de tegenstander kun je hier vinden.

Ik begin deze keer met mezelf, omdat ik als eerste klaar was. Ik was eigenlijk van plan om op bord 6 te spelen en had me voorbereid op Theo Slisser met zwart. Door een last minute wisseling speelde ik toch op bord 1 tegen… Theo Slisser, helaas met wit. Ik kwam heel goed uit de opening en offerde een pion voor de aanval. In de moeilijke stelling vonden we beide niet de beste zetten, maar mijn aanval brak nog steeds door.

1-0

Op bord 7 speelde Adigozalpour Morteza tegen Herman van Engen. Morteza probeerde een pion te offeren voor een aanval maar zijn tegenstander vond nauwkeurige zetten en liet geen compensatie toe. De tegenstander wist de extra pion te converteren. 1-1

Hier het verhaal en partij-analyse van Peter van Wijk:

BSG had een tactische opstelling toegepast, en dus mocht ik op bord 4 tegen IM Frans Borm; een van hun sterke krasse knarren (in de positieve zin bedoeld). Frans zette de partij rustig op en we kwamen in een soort Egel-stelling terecht. Zwart heeft voorbereidingen getroffen om d5 te kunnen spelen (zie stelling en partijfragment). In opkomende tijdnood besloot ik dat maar te spelen, terwijl het beter was om eerst torens te verdubbelen op de c-lijn. Omdat de witte dame en loper naar de koningsvleugel zijn gegaan, is Pc3 een zorgenkindje om te verdedigen, en het paard kan niet weg omdat dat pion c2 valt. Zwart staat dan duidelijk beter. Vanuit het ongeduld om dan toch de breekzet te spelen even gemist dat aan het einde pion b6 blijft hangen. Ik weet echter druk te houden en vecht goed terug. Wit mist de winnende voortzetting en een paar zetten nadat de tijdnood voorbij is besluiten we tot remise in het inderdaad gelijkstaande dame eindspel.

1,5-1,5

Op bord 3 speelde Max Viergever tegen Ruben Hilhorst. Max had heel slecht geslapen en probeerde de schade te beperken en een remise te spelen. Dat lukte hem ook. Tevens zei zijn tegenstander dat hij een winstkans had in het eindspel. 2-2.

Joan Arensman speelde op bord 6 tegen Mark Uildriks. Mark had een lastige stelling met een pion achter en moest lang verdedigen, maar won uiteindelijk de pion terug en kon naar een gelijk eindspel ruilen. 2,5-2,5

Op het laatste bord speelde Ruben Piel een chaotische partij tegen Olaf Vlieger. Hoewel Olaf moeilijk uit de opening kwam speelde hij beter dan zijn tegenstander in het middenspel. Hij gooide zelfs naar de winst met een hele mooie zet.

3,5-2,5

Erik Corneth kwam op bord 5 tegen Rob Disselhoff te spelen. Erik wist in een gesloten positie het tegenspel van zijn tegenstander te beperken en kwam in een gelijk eindspel met kansen voor wit.

3,5-3,5

Op bord 2 speelde Tom de Ruiter tegen Jan Prins. Wit kwam met meer ruimte uit de opening maar Jan stond heel solide. Helaas gaf wit het kleine voordeel niet weg en Jan moest de hele partij passief verdedigen. Geen plezier. Zijn tegenstander hield de druk hoog en Jan maakte het zichzelf niet makkelijker door een strategische fout waardoor het alleen maar moelijker werd. Als laatste partij stond alle druk op Jan, maar zijn tegenstander wist in het eind door de solide stelling van Jan te breken. Het eindspel was kansloos voor zwart. 4,5-3,5

Ondanks een prachtige wedstrijd van weerszijden, hebben onze tegenstanders wel verdiend gewonnen.