Paul Keres 3, titelkandidaat in klasse 3E, begon met een uitwedstrijd tegen Almere. Deze werd gespeeld in het Topsportcentrum Almere. Een beetje veel eer voor de derde klasse, en het bleek dan ook eenmalig te zijn; het clubgebouw van Almere was onverwacht afgehuurd door een Taekwondovereniging. Het Almeerse bestuur besloot wijselijk om die strijd niet aan te gaan en week uit naar de bovenverdieping van het Topsportcentrum. Op het eerste gezicht een goede keuze, want we speelden in een ruime kantine met zeer goede airconditioning, en de basketbalwedstrijden die op de benedenverdieping plaatsvonden waren volstrekt onhoorbaar.

Een ding was jammer: de kantinejuffrouw was onverbiddelijk, om 5 uur ging de bar dicht en was er geen koffie of wat dan ook meer te krijgen. De collega’s van Moira waren tegen die tijd wel klaar met Almere 2, maar wij stonden pas op 2-2 en hadden nog uren te spelen…

Mijn eigen partij stelde weinig voor en eindigde snel in remise. Bert volgde; een open middenspel bood beide partijen veel mogelijkheden, maar het vervlakte wat en zetherhaling werd de beste optie.

Jan Jaap speelde een nieuwe variant en kreeg deze stelling, waarin hij een mooi paard op d5 heeft. Anderzijds is zijn koningsstelling tamelijk creatief.

In tijdnood gebeurt er van alles. 23. Dg4? b5!? 23. … e5 lijkt zwart voordeel te geven, maar kom daar maar eens op. 24. Pd2?  Hier mist wit dan weer 24. Pxe6 bxc4 25. Bxc4 en 26. d5. Schijnt goed te zijn, maar niet in te schatten in tijdnood. 24. … e5! 25. De2? Daar wordt het niet beter van: na 25. … Pxd4 26. Lxd4 exd4 27. Dxb5 Pc3 wint zwart. Om een of andere reden leken beide spelers te denken dat dit niet kon, omdat de e-pion gepend zou zijn. Vandaar 25. … Lxc5, waarna het een paardenrace wordt:

Hier kon Jan Jaap afwikkelen met Pxb2 en het centrum veroveren. Helaas gebeurde 32. … f5? 33. Pd6  en dat liep niet goed af.

Elmer scoorde de gelijkmaker. Deze partij heb ik niet, maar het openingsspel van Elmer (zwart op bord 8) werd door een teamgenoot met afschuw beschreven. Wit profiteerde niet en Elmer zag kans zijn dame op d3 te posteren. Er vormde zich een hele kluwen van stukken rondom de dame, maar wit kreeg het niet voor elkaar de indringer te verdrijven en daardoor ging het snel mis.

Dat was dus 2-2. André werd geconfronteerd met een paardoffer.

Zwart heeft wat ruimte gepakt op de koningsvleugel, maar wit staat solide. De elfjarige zwartspeler koos voor een radicale aanpak. 14. … Pxd4 !?? 15. cxd4  Lxd4 16. Te2 Df6 17 Lxe4 fxe4 18. Pe3 Lxe3 19. Dxe3.

Zo had zwart het voor zich gezien. Als hij nu zijn loper op c6 had staan en de centrumpionnen kon laten oprukken… Dan had het misschien gewerkt. In een snelschaakpartij, of tegen een mindere tegenstander. Na 19. … Ld7 20. Td2! bleek dat de zwart nooit meer e6-e5 kon doen en daardoor in feite geen enkele vooruitgang meer kon boeken. André had alle tijd om zich los te werken en het extra paard gaf de doorslag.

Wouter heeft zijn partij niet opgestuurd; hij stond na de opening  zo goed dat hij in de war raakte van alle winstkansen. Uiteindelijk bereikte hij een eindspel van loperpaar tegen toren en pion. Zoiets als dit.

Nog steeds goed voor wit, maar wel moeilijk. Wouter vond geen goede aanpak: hij ruilde pionnen op de damevleugel, maar de overgebleven zwarte pion bleek toen zo gevaarlijk te zijn dat het een loper kostte. En zo kwamen we in een klassiek eindspel:

Iedereen wist te melden dat dit in Dvoretsky moest staan, maar dat valt tegen. “Salvation is only possible in exceptional cases” en daar moeten we het mee doen. Zwart kwam niet verder dan wat pionnen te ruilen, wat remise liep. De computer weet het wel: zwarte koning naar e2, toren naar f3, en dan met de f-pion breken.

Dan hadden we Evert nog, die geheel gesloopt werd door een geïnspireerde tegenstander. Ik heb geen details. Het draaide uiteindelijk allemaal om de partij van Arend. Die speelde een gave positionele partij.

Arend heeft een behoorlijk goede loper en zwart kan alleen maar afwachten. Heerlijk spelen dus. Langzamerhand kwam wit naar voren, f3, daarna e4… tot we op zet 40 hier terechtkwamen:

Alle pionnen zijn vastgelopen de spelers manoeuvreerden vanaf hier twintig zetten lang hun stukken rond. Ik vreesde dat het daar wel bij zou blijven, maar lang nauwkeurig verdedigen is weinigen gegeven. Het draaide hierop uit:

De witte toren gaat binnendringen en daarmee komt het einde in zicht. Zwart probeerde nog 61. … f5, maar dat zet vooral de deur open voor wit: 62. Tf3 Tf6 63. gxf5 Pxf5 64. Lxd5 en dat was dat.

Een benauwde winst dus! Het zal nog wel een stukje beter moeten om echt mee te doen voor de titel.