door Tom de Jong
PK2 – Krimpen (foto: Alwin van Ee)
Krimpen aan de IJssel had per bord 25 ELO-punten meer dus statistisch gezien moeten we hier blij mee zijn. Maar op de individuele borden was van dat ELO-verschil niets te merken. Krimpen heeft twee sterke IM’s in de gelederen, Riny Kuijf en Frans Cuijpers. Kobe behandelde de Franse opening van Kuijf koeltjes. De laatste koos maar eieren voor zijn geld met een vroeg remiseaanbod. Prima prestatie van Kobe die een aanwinst voor PK2 is. Raymond speelde een schijnbaar onschuldige opzet tegen de Modern Defence van Cuijpers. Maar toen de zwartspeler zijn pionnen opspeelde kwam hij al snel in een treurige stelling terecht. Raymond speelde het rechtlijnig uit en gaf zwart nooit tegenkansen. Hij becommentarieert zijn partij hieronder zelf.
Eugene’s tegenstander Diederick Casteleijn offerde een kwal op f5 om de zwarte pionnenstelling te versplinteren. Het zag er gevaarlijk uit maar de schade viel mee. Een kwaliteit terugofferen was later de goede manier om het gif uit de witte aanval te halen en Eugene won daarna gedecideerd. Hein Piet had een weinig spectaculaire partij waarin hij op zet 17 een vooruitgeschoven zwarte a-pion won. Een paar zetten later won hij nog een pion en waren er geen problemen meer.
Dirk kwam in een anti-Sicilian niet echt lekker uit de opening en kwam in een veel minder eindspel terecht dat nipt verloren was, ook als hij op het eind niet de torens had geruild. Gerben verloor ook.
Stand dus 3,5-2,5 voor ons en goede vooruitzichten. Bij een aantal partijen ging de evaluatie op en neer. John had met zwart niets te klagen na de opening. Hij kon met een tactisch grapje een pion winnen (zie partijfragment met John’s commentaar) maar toen hij dat niet deed verzandde de stelling in remise.
Jan Jaap speelde met zwart tegen het 14 jarige talent Rhys Arnold. Nadat de opening niet heel goed voor hem uitpakte deed Jan Jaap waarin hij het beste is: de stelling compliceren. Na een kwaliteitsoffer had zwart een sterk paard, veel pionnen en vooral een veilige koningsstelling (zie partijfragment). Zwart stond gewonnen maar op een bepaald moment “wilde het hoofd niet meer” zoals Jan Jaap opmerkte. Zijn tegenstander pakte koelbloedig zijn kans.
Mijn tegenstander speelde op 1.e4, Pc6. Daar heb ik laatst naar gekeken en veel geklikt met de computer. Maar ik kon me van die sessie, ook na een half uurtje acclimatiseren, helemaal niets herinneren. De improvisatie ging wat stroef maar na zet 14 staat er een ongeveer gelijke stelling op het bord (zie partijfragment). Let op de loper op d2 die nu nog niets doet maar later een heldenrol gaat vervullen. De witte aanval liep als een trein maar ik zag in tijdnood het laatste zwarte geintje over het hoofd. Een teleurstellende remise.
Dat liep dus niet zo goed af. Een punt uit drie gewonnen stellingen Stand 4,5-4,5. Alles was afhankelijk van de partij op bord 10 tussen Wouter Langerak en ratingfavoriet Stefan Tabak. Gelukkig hebben we voor PK2 altijd hele goede invallers. Wouter speelde de opening correct en had een gezond plusje. Na een ongelukkige damezet (16.Dd2) was dat plusje weg en moest wit zijn zwakke punten verdedigen. Dat deed Wouter goed en door actief te spelen hield hij een toreneindspel met een pion minder netjes remise.
Uitslag 5-5, waarbij beide teams wel iets meer hadden willen hebben. Ons eerste punt is in ieder geval binnen en ik denk dat er zeker meer zullen volgen.