Zaterdag 17 september 2022 begon het nieuwe seizoen voor PK2 met een thuiswedstrijd tegen Venlo. Sympathieke schakers. En niet alleen omdat ze een jaar geleden op het laatste moment besloten een vrijwillige degradatie aan te vragen van de eerste naar de tweede klasse en wij deze plek mochten innemen. Afgelopen seizoen werden ze met (nagenoeg?) dezelfde spelers team kampioen van de tweede klasse en nu zijn ze weer terug.
Op papier een gelijkwaardig team en dan zou je een spannende wedstrijd verwachten. Maar daar was totaal geen sprake van. Het leek erop alsof meerdere van onze spelers nog wat roestig waren. We hadden tenslotte afgelopen donderdag pas de eerste ronde van onze interne competitie. Het lijkt me goed om volgend jaar, zoals gebruikelijk, weer wat eerder te beginnen.
Bord 1: Joep Nabuurs – Jan Jaap Janse
Jan Jaap kwam niet goed uit de opening, maar hij is grootmeester in rustig afwachten op de onderste rij en is er als de kippen bij als de tegenstander een fout maakt. Hij kwam een pion achter, maar wist zijn tegenstander toch nog enigszins te foppen en komt helemaal gelijk te staan. In onderstaande stelling besloot Jan Jaap de pion weer terug te winnen met 36…Pb6. Dat lijkt me wat onhandig. Het paard staat prima op c4 en wit is nu met beide torens gebonden aan de dekking van die zwakke pion. Hoe dan ook, ook nu lijkt de stelling binnen de marge en Jan Jaap leunt opgelucht achterover. “Immers, een mooi paard tegen een slechte loper en weinig zwaktes. Zelden heb ik een stelling zo slecht ingeschat. Dat ik pion h5 kwijt zou raken was wel gepland (,… g6 is wel erg lelijk), maar dat ook f7 zou volgen (na een te vroeg Pb6-c4 gevolgd door Tb4-b8 en Tf8) was gemist. Al die tijd stond het paard op c4 vooral mooi te zijn. Een verdiende nul.”
Bord 2: John Cornelisse – Maarten Strijbos
“Je moet schieten, anders kun je niet scoren”, zei die andere JC altijd. Zie hier drie kansen om wat te doen met zijn goede stelling.
Wat zou jij gespeeld hebben in deze stellingen? Het goede antwoord onderaan dit verslag.
Als die jongen zijn kansen nou eens gaat pakken, dan kan ie nog wat worden. Nu schaakte hij verder als een kwakbol en wikkelde af naar een verloren eindspel. Dat werd dan wel weer keurig remise gehouden.
Bord 3: Mart Nabuurs – Tom de Jong
Een fingerfehler in de opening. De laatste keer dat dat gebeurde bij Tom, had Utrecht nog geen stadsrechten. Op het moment dat Tom weer helemaal terug was in de partij, vlak voor de tijdcontrole, ging het toch nog mis.
Bord 4: Mark Smits – Henk van Gool
Niet iedereen was roestig. Mark speelde een prachtige partij als in zijn beste jaren. Zwart kon nooit loskomen en gaf het op op de dertigste zet. De slotstelling spreekt boekdelen.
Bord 5: Thijmen Smith – Dirk Floor
Onze maestro heeft de laatste tijd een wat mindere periode. Maar in een op het oog lastig eindspel werd vakkundig de remise binnengehaald. Zie hieronder zijn eigen analyse.
Bord 6: Hein Piet van der Spek – Rudi van Gool
Hein Piet is eerder dit jaar80 jaar geworden, heeft nog steeds een rating van 2100 en weet wat het is om Nederlands Kampioen te worden. Afgelopen zaterdag kwam hij goed te staan, maar helaas ging er wat mis in de afwerking.
Bord 7: Hans van Mulekom – Raymond de Rooij
Onze meest universele speler kwam wat beter uit de opening, maar juist toen hij kon gaan oogsten deed hij een onnauwkeurige zet waardoor hij nog alle zeilen moest bijzetten om remise te halen.
Bord 8: Gerben Veltkamp – Carsten Fehmer
Van deze partij heb ik weinig gezien of gehoord, behalve de uitslag. Dus kan ik daar verder weinig over vertellen.
Bord 9: Thomas Neuer – Branco Titus
Laat je niet misleiden door zijn rating. Branco heeft al eens van de PK Academy trainer gewonnen, won van de zomer de B-groep in 020 en afgelopen donderdag won hij van Dirk in de interne.
Nadat Branco ergens in het middenspel een kwaliteit verloor kwam er een eindspel toren vs paard op het bord met een pluspion voor Branco. Een lastige stelling, waarbij de kans op remise het grootste leek, maar een foutje ook snel gemaakt is. In dit geval helaas het laatste.
Bord 10: Kobe Smeets – Peter Schoeber
Kobe is helaas niet door Harry gefotografeerd. Hij won wel bij zijn debuut voor PK2. Het leek een overtuigende overwinning te worden, toch moest er nog wat gewerkt worden in een dame-eindspel met een pion meer. Dat lukte zonder dat hij er 189 zetten voor nodig had.
Wie meegeteld heeft komt uit op een 3,5-6,5 nederlaag en dat was een volkomen terechte uitslag. Maar voor de volgende wedstrijd – 8 oktober uit tegen Vianen/DVP – zijn we allemaal voldoende opgewarmd.
Last, but not least. Dank aan ons oud-lid Harry Gielen voor de prachtige foto’s.
Antwoorden stellingen John
Stelling 1: 15.h4! natuurlijk. Op zich geven bijna alle zetten wit een voordeel, maar deze is simpelweg de meest concrete met initiatief op de koningsvleugel. Ik speelde 15.Tab1 en na 15…Lf7 vergat ik om onduidelijke redenen 16.c4 te spelen. Roestig, laten we het daar maar op houden.
Stelling 2: 22.Lxg7 Kxg7 23.h6+ Kg8 24.Te7 Tfe8 Hier was ik gestopt met rekenen (uit praktische overwegingen vanwege de tijd) en miste daardoor de volgende mogelijkheid. Het bizarre is wel dat Ph2 al wel de hele tijd in mijn hoofd zat, maar hier niet op waarde heb geschat. 25.Ph2! Dg5 26.Dxg5 fxg5 27.Td7 Tcd8 28.Txd8 Txd8 29.Pf3±. Het gespeelde 22.hxg6 hxg6 23.Te7 leverde slechts een klein plusje op voor wit.
Stelling 3: Breek je de stelling open met 32.f4 of speel je 32.Ld6? En als je 32.Ld6 speelt, wat doe je dan na 32…Dd5? Voor mijn gevoel waren de witte stukken te weinig gezekerd en koos ik daarom voor 32.f4. Echter, na 32.Ld6 Dd5 wint 33.T1e5! Die kan niet geslagen worden, de zwarte dame moet terug en wit kan verder aanvallen.