Aan het begin van het seizoen was de gedachte dat het vierde een zware tijd tegemoet zou gaan in de derde klasse C, maar ziet: afgelopen zaterdag werd het tweede achttal van Wageningen met 4½ – 3½ verslagen. Het betekende de derde achtereenvolgende zege van dit in hart en hoofd jeugdige team. “Hoezo zware groep”, vroeg Peter van Wijk zich na afloop hardop af.

Peter had alle recht van spreken. Vol energie had hij aan het topbord in een zware Franse partij de winst bevochten en ons daarmee “teruggebracht in de wedstrijd”, zoals dat zo mooi heet, bij voetbal althans. Voor Peter zelf was het een eerste stap op weg naar de 2100 rating, een doel dat over enkele jaren bereikt moet zijn. De overwinning was nodig want Jaap van Oosten was enkele pionnen kwijtgeraakt en de vorm van Paul van der Kooijs aangenomen damegambiet bleek, eufemistisch gesteld, niet bestand tegen de zonnestralen die de speelzaal binnenvielen. In de hitte zakte de boterzachte verdediging ineen. Zo stonden we vroeg in de middag met 2 – 0 achter.

Na Peters winst lachte het geluk ons toe. In een op het oog remisestand overschreed de tegenstander van Rolf Dijksterhuis op de 36^e zet de tijd; hij was net een seconde te laat met het uitvoeren van zijn zet (2 -2). Na deze meevaller gloorde er ineens de winst tegen een team dat op 6 van de 8 borden een duidelijk hogere rating had! Erik Corneth stond een stuk voor, Harm-Theo Wagenaar en Ger Hageman hadden overduidelijke remisestellingen. Wim Velker (ik dus) besloot daarom geen risico te nemen met zijn initiatief, maar tegen het loperpaar in open stelling, en remise door eeuwig schaak te forceren. Prompt blunderde Harm-Theo en leek de winst verkeken, maar even prompt gaf de tegenstander van Ger het cadeau terug, waardoor Gers vrijpion in het eindspel met lopers van tegengestelde veldkleur zich tot Koningin kon laten kronen (3½ – 3½). Mooi gepield, Ger!
Aan de jongste speler van ons team, Erik, lieten wij toen de eer het feestgedruis naar een hoogtepunt te voeren door zijn paard op d3 te planten en een beslissende pion te veroveren: 3½ – 4½. Hulde!

Feest en terecht, maar toch. Vaag staat mij iets bij van beren en huiden, schieten en verkopen dus nog enkele punten zijn welkom. Maar deze zaterdag scheen de zon voor ons.