We schrijven pas de tweede ronde, maar het toernooi begint al aardig te blenden in de Keresiaanse donderdagavond. Vanaf de interne zien we de spelers in de glazen kuip zitten en nemen een kijkje als we zelf zetvrij zijn. Marc in de zaal achter een laptop (zonder zijn chief ditmaal), Twan die in alle rust de verwikkelingen bij Nargiz volgt, Eric in de interne (met een spectaculaire partij): het zijn reeds vertrouwde beelden.

Wie na alle beslissingen in de vorige ronde nu tactische remises verwachtte, had fout gedacht. Misschien werkt dat anders bij tweewekelijkse rondes; energie sparen is in ieder geval niet nodig. Om een norm te halen moet er sowieso flink gescoord worden. En zulks gebeurde! Een -politiek incorrect geformuleerd- witte suprematie liet zwart met lege handen achter.

Leuke partijen, waardig nagespeeld te worden en als dat dan ook nog met zingeving begeleid wordt zijn we helemaal gelukkig. We hebben ons weer van deskundig commentaar weten te voorzien. Mykhailo en Xander lichten hun overpeinzingen zelf toe, Dirk neemt twee partijen voor zijn rekening en de laatste, ondertussen grootmeesterlijke, notities zijn van Hugo. Foto’s van de vorige ronde zijn van René Olthof (ze zijn nu op, René).

De partijen tussen Utrechters beginnen vaak wat later dan die van verder moeten komen. De ontmoeting tussen Lars en Demre was de eerste tussen Meesters, tussen gearriveerden. Beiden hadden de 1e ronde gewonnen en konden een flinke stap zetten richting beker. De partij die het laatste begon was echter veruit het eerste klaar. Wat was er gebeurd? Dirk beschrijft.

Peter wil altijd winnen, ongeacht kleur, ongeacht tegenstander. Mykhailo ving de partij met minder ambities aan. Speelde dit mee bij hun treffen? We volgen het aan de hand van Mykhailo’s beleving, en beginnen daarbij in de trein. Niet verbazend, via zijn biopic weten we immers dat zijn favoriete plekje in Amsterdam de trein naar Utrecht is.

Mykhailo’s lichte ode aan pion h5 roept vanzelfsprekend herinneringen aan de partij Donner-Velimirovic op met het commentaar van de eerste. Hoewel vanzelfsprekend… een niet nader te noemen millennial uit ’91 kende De Koning niet! Speciaal voor hem daarom nogmaals:

Lieve pion op a5
Mooi klein ding, randpion ben je, niet meer dan één veldje mag je bestrijken. Je bent zo klein, bijna niets en je hebt de hele tijd daar op je plaatsje gestaan, maar al die tijd was mijn hoop op jou gebouwd en al mijn angstig hunkeren was voor jou. Ik zag je wel, zoals je daar stond, kleine bengel. De mensen dachten natuurlijk, dat het om de pion op d5 ging, hij trok hun aandacht. Ja, ze keken allemaal naar hem. Maar jij en ik wisten het wel: het ging om jou; om jou en jou alleen.
Je hebt gewacht, stouterd, je hebt je niet opgedrongen, want je wist, dat ik al die tijd alleen aan jou dacht en dat je niets hoefde te doen, want dat ik vanzelf wel bij je zou komen. Kleine randpion, je bent nu vrij. Ga je gang, op a8 wacht jou en mij de onuitsprekelijke heerlijkheid. Heb mijn dank, lief klein ding. Ik heb je lief,
je Koning.

Bestaat toeval? Rosa had tegen Reynir de damevleugel opgeschoven, en ook haar hoop was op bengel a5 gebouwd. d5 trok echter eerst de aandacht. Er waren issues met hem. Was hij sterk of was hij zwak? Dirk buigt zich over de pionnenkwesties.

Het was een totaal andere overwinning van Rosa dan de vorige keer met als overeenkomst de pionnenopmars. Ze heeft zich er een goed uitgangspunt mee verworven voor een WGM-of mogelijk een IM-norm.

Rosa’s slachtoffer van de vorige ronde had weer wit. Het experiment met de vierpionnenvariant pakte totaal verkeerd uit voor Xander, maar zoals genoegzaam bekend is Xander eigenwijs en er kwam een reprise. Joris leek daar geen rekening mee gehouden te hebben, want zijn opzet met eerst a5 en dan Pa6 was geen verbetering. Concludeert Xander althans, die de partij van taal voorziet.

Het was een gezellige bedoening in de kantine, waar Fenna het druk had een groep Brabo’s van bier te voorzien. Het was een dag na het carnaval en ze brachten bravour en leut mee. En misschien een virusje: we kunnen de dag dat Corona via Tilburg ons land binnenviel eraan onthouden dat het tegelijk met de 2e ronde van de UM was. Een handig ezelsbruggetje.
De meeste Keresianen zullen uit streken zonder universiteit komen. Zeeland, Groot-Rotterdam, Noord-Gelderland. Met Niels, David en Gerben hebben we Brabanders die na de studie hier verzeild zijn. En Nargiz speelt natuurlijk mee. Haar partij tegen Tim was interessant, maar kende een abrupt einde. Hugo verhaalt.

Het zou een dramatisch einde kunnen zijn als Tim iemand was die van zoiets een drama maakt. Ook 30 seconden tikken snel weg.

Tja, zolang er alleen maar beslissingen vallen, zullen er in de stand geen halfjes voorkomen. De opfrissing van de breuken bij het vorige verslag was onnodig. De rationale ontbreekt dus bij dit veld, positief is dat we wel met integere spelers te maken. Evert heeft er geen instructies toe gegeven, maar er is ons zelfs nog geen remiseaanbod bekend.

Zal daar de volgende ronde dan sprake van zijn? Deze start al a.s donderdag met de partij Tim-Lars. De anderen volgen een week later.