Afgelopen zaterdag hielden we het 15e Hans Sandbrink Memorial, voor het eerst in de Noteboom. Dit rapidtoernooi houden we vanaf 2004, om een groots Keresiaan te herdenken die in 2002 overleed. Zijn overlijden ging als een schok door de vereniging, waarop we een herdenkingsblad uitbrachten en daarna, naar een idee van Bart Karstens, een open rapidtoernooi organiseerden. Het idee was een toernooi waar Hans graag aan zou hebben meegedaan, qua bezetting (Hans was een sterke speler, maar had veel oog voor alle niveau’s), sfeer (ongedwongen en met humor), prijzen (geen envelopjes, maar ludieke prijzen waar iedereen kans op maakt, á la de ZAK) en barassortiment (een speciaalbiertje, en dan vooral een duveltje, kon op zijn waardering rekenen). De tijd is gevlogen, veel deelnemers hebben Hans nooit gekend, maar het idee van toen werkt nog steeds.
We kwamen er trouwens achter dat dit misschien niet de 15e, maar de 16e keer was dat we Hans herdenken. Ed van Eeden wist zich te herinneren dat er in 2003 een informeel toernooi ‘ergens in Kanaleneiland, op vier hoog’ is gehouden met diverse bekenden van Hans. Wim van de Fliert, één van de drie spelers die alle HSM’s heeft meegemaakt, kon dat bevestigen. Daarmee is Wim nu de échte recorddeelnemer.
Met de bezetting was ook dit jaar erg weinig mis. 56 deelnemers, van IM-niveau (4 stuks!) tot huisschaker, van oud tot jong, van lokaal tot van erg ver weg, zoals Ayelen Martinez uit Argentinië! Erg leuk dat niet alleen de familie er was, maar ook oud-clubgenoot Harry Gielen (die erg mooie foto’s heeft gemaakt) en oud-OKU-wedstrijdleider Rob van Aurich. Ook René Olthof (HMC Den Bosch) kwam langs voor foto’s, en diverse mensen kwamen nog kijken. Mooi was ook dat Erik Oosterom zich aanvankelijk had afgemeld, toen spijt kreeg, toch naar Utrecht afreisde zodat hij de laatste drie rondes mee kon pakken.
Door die 56 deelnemers is het trouwens steeds lastiger indelen. Hugo klaagde vorig jaar dat hij zijn concurrenten niet had getroffen, dus werd er bij wijze van experiment versneld Zwitsers ingedeeld. Sterke spelers treffen elkaar dan eerder. En dat werkte erg goed, want de winnaar trof al zijn concurrenten. Het toernooi werd er echter niet spannender van, want voorzitter Niels Ondersteijn was in bloedvorm! Dat is hem van harte gegund, want al vroeg in de ochtend stond hij de speelzaal in te richten. Een succes trouwens, spelen in de Noteboom. Genoeg ruimte voor spelers en bar, goed meubilair, maar wel met de bar gezellig dichtbij. Ik gok dat Hans, die De Sjuut ook leuk vond, het daar naar zijn zin had gehad.
Door die bloedvorm moest Hugo het met een tweede plaats doen. Hij won de rest, soms erg overtuigend, soms wat minder strak, maar 6 punten is natuurlijk erg goed. Daarachter was het een gekrioel van jewelste. Veelvoudig winnaar Xander won in ronde 2 van veelvoudig clubkampioen Tuuk, waar hij de vorige keer nog van verloor. Zou dat geen ongeluk brengen? En inderdaad, twee ronden later was hij twee nullen rijker. Een andere oud-winnaar, Eric de Haan, bleef langer in het spoor. Ook hij ging eraf tegen Niels, en in ronde 7 ook nog tegen mij. Toch had hij zoveel weerstandspunten verzameld dat zijn bronzen medaille niet in gevaar kwam. Die houdt hij trouwens nog tegoed, want Eric snelde na afloop naar Bunniks mooiste om daar verder te snellen. Naast Eric en Xander eindigden ook John (uitstekend toernooi), Mark, Jaap en ondergetekende op 5 punten.
Maar zoals gezegd gaat het bij het HSM niet alleen om de punten: iedereen kan en mag wat winnen. Ook dit keer lag er een prijzentafel vol, om diverse mensen te belonen voor opvallende uitspraken of uitslagen. Zo solliciteerde FM Mark nadrukkelijk naar een prijs. Uitdrukkelijk kreeg hij te horen dat dit NIET het geval zou zijn… dus won hij een nietmachine. Verder onder meer een boekje over time management voor Lars, een ‘saved by the bell’-bel voor John (die vochten samen een enorm tijdnoodduel uit), een uitlachknijpbal voor Mitchel (na 3 ronden aan bord 3!), een zitkussen voor Harry (geen goed toernooi en zijn eigen kussentje vergeten; vraag Pascal naar de dubbele betekenis), een dobbelsteen voor Guus (die meldde dat al zijn partijen alle kanten op vlogen), een duikeend voor het elk jaar 364 dagen onzichtbare lid Martin, etc.
Het was weer mooi! Dank allemaal. Zie hier voor de eindstand.