Afgelopen zaterdag was het weer zover: PK1 mocht uit naar HWP Sas van Gent. Die treffen we altijd uit, wat doet vermoeden dat andere teams in hartje zomer smeekbedes richten aan de KNSB. Heel erg is dat uitspelen nu ook weer niet. We huren een busje, rijden naar Zeeuws Vlaanderen, komen iets te weten over elkaars kennis en voorkeuren (waarover later meer), spelen een potje, eten een hapje en belanden op zondag weer thuis. Ik bedoel, je zou maar uit naar Uithoorn moeten, bijvoorbeeld.

Mijn lief en ik hadden nog een ander idee: we knopen er een lang weekend Middelburg aan vast. Terwijl zij de koffer inpakte wandelde ik naar de Koningsweg om in een busje te stappen. Onderweg trof ik drie Zwarte Pieten, die mij met een enthousiast “hee!” begroetten. Ik liep maar snel door. Voor je het weet beland je in een politieke discussie, waarin elk antwoord gevaarlijk is. En dat terwijl ik vind dat alleen kinderen tot een jaar of zeven iets van Zwarte Piet mogen vinden. Maar dat antwoord komt mij waarschijnlijk op klappen van beide kanten te staan.

Ik moest daarna trouwens meteen denken aan de “No More Catholics” scene uit Trainspotting II, waarin de hoofdpersonen in een kroeg belanden die vol hangt met herinneringen aan 1690, een jaar waarin Katholieken en Protestanten elkaar hevig bevochten. Ze komen daar om portemonnees te stelen, maar worden betrapt en het podium op geduwd om een liedje te zingen. Maar moet dat nu voor of tegen de Protestanten zijn? Alleen voor wie die film al gezien heeft of überhaupt niet wil zien: hier staat ie.

Enfin, acht spelers belandden in een busje (Raymond en Jan gingen op eigen gelegenheid), hesen Joris in een PK1-shirt en gingen op pad. Het eerste dat we zagen was een bus vol Zwarte Pieten die het Pieter Baan Centrum bezochten. Dat gaf ruimte voor veel overwegingen. Moet je dat jaar braaf geweest zijn om een cadeautje te krijgen? Maar kan je achter de tralies wel stout zijn? Gelukkig waren we Utrecht snel uit en konden we naar interessantere onderwerpen, zoals het hooliganverleden van Wim, de competenties die een voorzitter moet hebben, de topografie van Zeeland (Wim heeft nog ouderwetse aardrijkskundeles gehad, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Evert), de achterbank van Vincent Diepeveen, toerismetips in Middelburg (waar was die bioscoop nou, Hugo?) en de strategische functie van Zeeuws-Vlaanderen. Toen we het kanaal van Gent naar Terneuzen hadden gepasseerd stond niets een fatsoenlijke wedstrijd in de weg.

Een hoop geklets en nog niets schaaktechnisch, en al helemaal geen zetten. Dit verraadt dat de spreekwoordelijke Zwarte Piet straks naar mij moet. Rest mij te vertellen dat HWP Sas van Gent een mooi onderkomen heeft. Boven een drankenzaak, in een ruime zaal met mooi bar/analysegedeelte en een fijne bierkaart, en hartelijk welkom geheten door oud-Keresianen Hans Groffen en Marnix v/d Zalm, die zich afvroeg waar we Bert en Anton hadden gelaten.

Nu was Wim (9) de nestor, die collegastrateeg Goormachtig trof. Wim leek wel iets bereikt te hebben (goede vs. slechte loper, zwarte toren op raar veld) maar gaf objectief remise. Gerben (10) trof eerdergenoemde Groffen. Dat leek me een fijne loting, en de opening beviel me wel: allerlei actieve stukken voor Gerben, weliswaar een kwaliteit meer voor Hans maar die stond te verpieteren op h1. Toch viel het tegen, wit speelde gepointeerd tegen en zette Sas van Gent op voorsprong.

Bovenin gingen de zaken niet verkeerd. Hugo (2) speelde weer eens de partij van de dag. Koen Leenhouts zette de zwarte stelling flink onder druk, maar Hugo’s opstelling (‘g6 tegen alles, nou ja, misschien niet tegen 1. h4, of misschien ook wel’) was elastisch. De combinaties daarna komen in dit verslag zodra ik ze binnen heb. Jan (1) probeerde op z’n Carlsens De Schampheilere (wat hebben die Vlamingen toch mooie namen) omver te duwen. Dat eindigde echter in een evenwichtige remise.

En dan toch de Zwarte Piet: ik (7) ben het een beetje kwijt. Vorig jaar won ik slechte partijen, nu verlies ik redelijke partijen. Tegen Thibaut Maenhout (wat zei ik over mooie namen?) bood ik een pion aan voor actief stukkenspel. Zwart bleef er wijselijk vanaf en wachtte op het goede moment, waarna ik er nog maar een pion ingooide. Dat ging natuurlijk niet. Je hebt dan meer aan een type als Joris (3), die een aandringende Helmut Cardon netjes van het lijf hield. Remise. Een puntje achter.

En toen begon het lange wachten. Paul (5) trof Paul Motwani, de complimenteuze Schotse GM met een fluwelen stijl. Twee geduldige types en dus een lange partij, waarin onze Paul een remise inboette maar geen krimp gaf. Ergens halverwege de complimenten in de analyse moesten we helaas gaan eten. Xander (4) trof jonge Belg Rein Verstraeten, speelde hem volgens de regelen der kunst weg maar boette ineens een stuk in. Wel voor een sloot pionnen, en de mening over de stelling leek samen te hangen met de voorkeur voor het team. Het werd een remise.

Toen hing het van Evert (6) en Raymond (8) af. Evert had tegen Tom Piceu een op het oog wat saaie partij, maar in de PK-app kwamen achteraf stellingen voorbij waarin wit of zwart wel wat kon doen. Evert wist dat hij water uit steen moest persen, won een pionnetje, maar wit begreep hoe dit te houden. Dit kon hij ook risicoloos doen, want de prachtige stelling van Raymond tegen Simon Provoost (die hadden elkaar vorige week bij DRL nog getroffen) was verwaterd. Een fraai loperpaar tegenover zielige paarden op d1 en c2, daar zou ik ook een pion voor geven. Ergens was wit er handig uitgekomen en kon Raymond geen remise geven, waarop het punt de andere kant opviel. Complimenten voor de vechtlust van Raymond, maar wel 6-4 voor HWP. De vierde op rij, wat ook wel iets heeft. Wij staan op de 8e plek en moeten daar nodig iets aan doen.

Ik zal dit verslag niet besluiten met hele alinea’s over het eten. Dat gaat ook niet, want de vaste wok in Sluiskil zat vol, en mijn lief wilde onderhand wel naar het hotel. Waar we ook al een Zwarte Piet troffen, maar die was gelukkig van plastic en wilde niet in discussie. Rest mij de belofte dat ik dit kalenderjaar nog op het scorebord wil komen, en dat PK1 na ronde 5 hoger zal staan. Anders weet u wie er in de zak naar Spanje moet.

(partijfragmenten volgen)