In het voorjaar van 2005 vond er een tsunami in het Ledig Erf plaats die niet alleen de art deco-inrichting meenam, maar ook als een precisiebombardement alles vernietigde wat aan schaken relateerde. Voor schetsen en sfeerbeelden uit de voorgaande jaren: zie de 22 pagina’s erover in het Jubileumboek. Op 18 juni 2019 zijn er weer stukken gespot! Wat aarzelend begonnen vader & zoon aan het eerste schaakpotje met LE-materiaal sinds 14 jaar. Onwennig, met een asymmetrische en ongelijke Fischer-randomstelling, werden de eerste stapjes gezet.
Binnen zette de nieuwe LE-eigenaar meer materiaal neer. Stukken en een klok die Lex Reurslag ooit bij De Poort gestald had.
De nieuwe baas van het LE is Kees Massop, sinds jaar en dag eigenaar van De Poort. Een pikante transactie daar de samenwerking tussen de twee cafés niet geweldig was. Het gezamenlijke doek voor evenementen zal weer over de straat gaan hangen. En het oude opschrift ‘Hier spielt man Schach’ is geactualiseerd: op het Erf kan het spel met de houtjes eindelijk weer bedreven worden!
Leuk Bert!
Wie weet gaan oude tijden weer herleven. De clientèle is wel ernstig verouderd of nog erger.
Nooit geweten dat die samenwerking tussen Jacob en de Poort zo moeizaam was. Verbazen doet het me niet, maar weer een weetje erbij!
Kan ik alvast een bruine tosti en een witbier bestellen? Ik stap zo op de fiets die kant op.
De moeizame samenwerking van De Poort was van na Jacob zijn tijd.
Je ziet het wel heel romantisch in, Lukas, je lijkt Frans wel! De nieuwe eigenaar zal er geen schaak- of wielercafé van maken, maar ook geen trendy café met een snottebel als verlichting. Hij is redelijk binnen, er hoefden geen wurgcontracten met brouwerijen voor getekend te worden. Het terras zal een vlotte bediening krijgen, dat is bij De Poort perfect geregeld. En een terras waar geschaakt kan worden. Binnen is het hopelijk op de zaterdagavonden een beetje rustig.
Oeps, blijven hangen aan de borrelhappen van Wilma in cafe Derat…
Dat Ledig Erf is toch een beetje ver fietsen geworden.
Vroeger was alles beter, toen woonde ik daar om de hoek.
Enfin, veel plezier op de zaterdagavonden daar.
http://www.ucsderodeloper.nl/index.php?main=/Actueel/Nieuws.php?id=322
Mooi, Henk!
Nog een technische toevoeging.
De klok is zo’n ouderwetse Gardé. Hij heeft twee manci:
1. de wijzers verdraaien is lastig omdat die metalen houdertjes weg zijn. Een veelvoorkomend euvel. Lex had er een sleuteltje voor in een doosje gelegd, dat misschien ergens op de zolder van De Poort rondslingert. Een tangetje meenemen dus (we hadden een Bahco-sleutel geleend).
2. de klokken zijn niet tegelijk stil te krijgen. Ook dat is een lekker retroprobleem. Of eigenlijk geen probleem, gewoon gelijk gaan spelen. Bij het begin zal wel een van de klokken weer opgewonden moeten worden.
Verder is de klok heerlijk nostalgisch en heeft de bekende zachte Gardé-touch.
Twee doosjes met stukken, kleine en grote. Bij de grote mist er een zwarte koning en is er een loper teveel. De kleine stukken zijn op een zwarte pion na compleet.
Kwalitatieve aanvulling van het materiaal is geen overbodige luxe.
(O ja, het grote bord van Harry A. is van hemzelf net als het klokkenspel. Harry is een onafhankelijke.)
Kan het zijn dat “het legaat van lex” over het schaakspel van mijn vader Lex Reurslag gaat? Ik wil altijd al een keertje bij jullie komen kijken. In Ieder geval eens zien waar hij vele uurtjes heeft doorgebracht
Ja, ik lees het al! Ik kom zeker een keer kijken. Vriendelijke groet marjolein Reurslag
Veel herinneringen goed en slecht. Mis het nog steeds enorm. Toch de mooiste tijd van mijn leven.